Η απόφασή για το χτίσιμο μιας αυτοοργανωμένης δομής πρωτοβάθμιας περίθαλψης αποτελεί κομμάτι αφενός της προσπάθειας που κάνουμε να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας και αφετέρου να στήσουμε κοινωνικές δομές αλληλεγγύης-αλληλοβοήθειας καθώς βλέπουμε ότι το δημόσιο σύστημα περίθαλψης αποκλείει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στο να έχουν πρόσβαση σε αυτό.
Το σύστημα περίθαλψης είναι συνυφασμένο με ατελείωτες ώρες αναμονής, ταλαιπωρίας, ραντεβού μετά από μήνες, εξετάσεις που δεν γίνονται, μηχανήματα που δεν υπάρχουν, αντίτιμο για να εξεταστείς, φακελάκια, αδιαφορία και τυχερός να σαι να χεις γνωστό. Η υποβάθμιση της περίθαλψης είναι εμφανής αφού ιδρύματα και νοσοκομεία είναι κατακερματισμένα τόσο από άποψη προσωπικού όσο και εξοπλισμού. Ο φόρτος εργασίας και οι απλήρωτες ώρες εργασίας, έχουν ως αποτέλεσμα την υποβαθμισμένη παροχή υπηρεσιών ενώ ταυτόχρονα η σχέση θεραπευτή και θεραπευόμενου είναι αδύνατη.
Παρατηρείται πως οτιδήποτε δεν επιφέρει κέρδος παύει να παρέχεται ως πρόνοια από το κράτος και κόβεται. Βέβαια όταν μιλάει κανείς για την περίθαλψη δεν μπορεί να βάζει ως κριτήριο το κέρδος ή την βιωσιμότητα.
Από τη μεριά μας η περίθαλψη, η ελεύθερη πρόσβαση σε ένα δημόσιο σύστημα περίθαλψης αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα για κάθε άνθρωπο μακριά από κάθε εμπορευματική λογική. Είναι δικαίωμα όλων, ελλήνων και μεταναστών χωρίς κανένα αποκλεισμό (ταξικό, φυλετικό, ρατσιστικό). Αντιλαμβανόμαστε τη θεραπεία ως μια ανθρωποκεντρική διαδικασία στην οποία εμπλεκόμαστε όλοι και όλοι οφείλουμε να συμμετέχουμε ισότιμα. Θεωρούμε ότι ο ασθενής πρέπει να είναι πρωταγωνιστής στη θεραπεία του. Οι θεραπευτές οφείλουν να κάνουν τον ασθενή συμμέτοχο, δίνοντας του να καταλάβει τη φύση της πάθησης αλλά και να είναι διατεθειμένοι να τον ακούσουν. Η περίθαλψη που στοχεύει στο σεβασμό της προσωπικότητας του ανθρώπου είναι ζήτημα ισότιμης αλληλεπίδρασης μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου και όχι μια σχέση ειδικού και μη ειδικού. Θέλουμε τα δημόσια νοσοκομεία να ελέγχονται από τους εργαζομένους τους και όχι από το κράτος ώστε η έννοια ''δημόσιο'' να αποκτά πραγματικό νόημα. Θέλουμε να υπάρχει ισότητα στις σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων και όχι ιεραρχία. Θέλουμε δημόσια δωρεάν περίθαλψη για όλους. Γι αυτό το αυτόνομο κοινωνικό ιατρείο λειτουργεί έτσι όπως εμείς θέλουμε και όπως αντιλαμβανόμαστε το δημόσιο χαρακτήρα της περίθαλψης.
Η λειτουργία του αυτόνομου κοινωνικού ιατρείου δεν επιδιώκει να καλύψει τα κενά του κράτους, ούτε να έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα αλλά θεωρούμε ότι είναι κομμάτι ενός κινήματος που συναποφασίζει και συνδιαμορφώνει για τον χαρακτήρα του.
Η διαχείριση του καθορίζεται και οργανώνεται μέσω τακτικής συνέλευσης. Καλούμε φροντιστές-συνοδούς ασθενών, ασθενείς, υγειονομικούς και μη, αν επιθυμούν να συμμετέχουν στη διαχείριση-οργάνωση του εγχειρήματος.
Το αυτόνομο κοινωνικό ιατρείο απευθύνεται σε όλους, χωρίς αντίτιμο, λειτουργεί 2 φορές την εβδομάδα κάθε Δευτέρα και Τετάρτη, από τις 6.30-9.00 και στεγάζεται στο Χώρο Κινημάτων-Στέκι Μεταναστών, Ιωλκου 33 (1ος όροφος) .
Έναρξη λειτουργίας στις 28/05/2012
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ
Ψυχοκοινωνική υποστήριξη Ιατρείο
6.30 - 9.00 6.30 - 9.00
Συνέλευση Αυτόνομου Κοινωνικού Ιατρείου Βόλου
