31 Μαΐ 2011

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ 7o ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Η επίθεση που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση και τρόικα ενάντια στο λαό και τους εργαζόμενους όχι απλά συνεχίζεται αλλά κλιμακώνεται ακόμα πιο άγρια. Θέλουν να μας γυρίσουν στη βαρβαρότητα, να μας βυθίσουν στην φτώχια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Να μην τους το επιτρέψουμε.

Ταυτόχρονα απογειώνουν την κρατική καταστολή σκοπεύοντας να τρομοκρατήσουν σε μαζική κλίμακα το λαό. Τα ανοιγμένα κεφάλια απεργών – διαδηλωτών στην απεργία της 11ης Μαΐου αυτό το μήνυμα εκπέμπουν.

Η καλλιέργεια του ρατσιστικού δηλητηρίου θέλει να στρέψει το ένα κομμάτι του λαού ενάντια στο άλλο για να μείνουν αλώβητοι οι πραγματικοί ληστές του ιδρώτα μας, το ΔΝΤ, η ΕΕ και το κεφάλαιο μαζί με το πολιτικό τους προσωπικό. Να μην τους περάσει.

Μετά τα σχολεία ετοιμάζονται να κλείσουν και νοσοκομεία. Προσπαθούν να απαλλαγούν από το κόστος και να το φορτώσουν στις πλάτες του λαού. Θ’ αποδεχτούμε τη νεολαία αμόρφωτη και το λαό να πεθαίνει στους δρόμους;

10000 κρεβάτια σε νοσοκομεία απαιτούν να κλείσουν. Στο 1/3 των νοσοκομείων της χώρας θέλουν να βάλουν λουκέτο. Μετά το ΙΚΑ στοχοποιούν τα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Στη περιοχή μας αποδυνάμωσαν ήδη το 7ο νοσοκομείο του ΙΚΑ στη Καυταντζόγλου, αφήνοντάς το χωρίς παθολόγους. Είναι το πρώτο βήμα για το κλείσιμό του (συγχώνευση το λένε). Αλλά και το νοσοκομείο Πατησίων και η Παμμακάριστος το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν. Φαίνεται ότι δεν μετράει η ανθρώπινη ζωή των κατοίκων των φτωχών λαϊκών συνοικιών της περιοχής, που θα πρέπει να «ταξιδεύουν» χιλιόμετρα για να βρουν κάποιο νοσοκομείο την ώρα της ανάγκης.

Η πρώτη λαϊκή συνέλευση που έγινε το Σάββατο 19/3 έδειξε ότι οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι της περιοχής έχουμε και τη θέληση και τη δυνατότητα να τους σταματήσουμε. Η πορεία που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά έκανε αίσθηση και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε ακόμα πιο μαζικά, αποφασιστικά και μαχητικά. Στη προσπάθειά μας αυτή καλούμε όλους να συμμετάσχουν.

· ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ, ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΕΡΓΟ, ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ

· ΚΑΝΕΝΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

· ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 6:30μ.μ. στο ΠΑΡΚΟ ΦΙΞ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΥΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ)

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ

ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ 7Ο ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΙΚΑ

Η κοινωνική αντίσταση δεν είναι μόδα

Μια ακόμα ενδιαφέρουσα ανάλυση για τους "αγανακτισμένους" από την σελίδα της εξέγερσης

Ειστε σίγουροι;;;
Δυόμισι μόλις χρόνια πέρασαν από το Δεκέμβρη του 2008, όταν ένα βίαιο ξέσπασμα της ελληνικής νεολαίας συγκλόνισε όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτοί που συκοφάντησαν εκείνο το κίνημα, αυτοί που κατηγορούσαν την κυβέρνηση επειδή δεν χρησιμοποιούσε περισσότερη καταστολή, αυτοί που φώναζαν υστερικά για την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης, ξαφνικά έγιναν προστάτες, χορηγοί και προπαγανδιστές της ελληνικής εκδοχής των «αγανακτισμένων». Το συγκρότημα Αλαφούζου τέθηκε επικεφαλής των μιντιακών χορηγών. Οχι μόνο καλούσε τον κόσμο να συμμετάσχει, αλλά μετέδιδε και απευθείας την εκδήλωση, ενώ όλοι οι παραγωγοί των εκπομπών του, ο καθένας με το δικό του στιλ, έκαναν ζύμωση υπέρ των «αυθόρμητων» συγκεντρώσεων. Οι οποίες θεωρούνται αυθόρμητες όταν τις πατρονάρουν ισχυρά μιντιακά συγκροτήματα, όχι όμως όταν τις καλούν τα κόμματα ή η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.


Τα συγκροτήματα των ΜΜΕ δεν διοικούνται από ηλίθιους. Διαθέτουν έμπειρα λαγωνικά που μυρίζονται στον αέρα και το μπαρούτι και την κολόνια. Οταν οι μαζικές κινητοποιήσεις μυρίζουν μπαρούτι, πέφτουν σαν τα σκυλιά να τις καταστρέψουν, δημιουργώντας κλίμα τρόμου πριν ακόμα γίνει οτιδήποτε. Οταν οι κινητοποιήσεις μυρίζουν κολόνια (έστω και πατσουλί από συνοικιακό καλλυντικάδικο), τις αγκαλιάζουν, τις στηρίζουν, τις μανιπουλάρουν μέχρι αηδίας, κολακεύοντας την… ανεξαρτησία τους. Αλλωστε, μιλώντας ας πούμε για το συγκρότημα Αλαφούζου, από την ίδια κοινωνική δεξαμενή αντλεί τους εθελοντές που πότε κάνουν αναδασώσεις, πότε καθαρίζουν ρέματα και πότε συγκεντρώνουν παλιές συσκευές για ανακύκλωση. Το Αλαφουζέικο συνέλαβε από τους πρώτους τη σημασία των «πράσινων» μπίζνες και έχει συνάψει στενότατες σχέσεις με τα λαμόγια των «πράσινων» ΜΚΟ.

Εκείνοι που θα έπρεπε να έχουν ήδη κόψει τις φλέβες τους είναι ο Αλαβάνος και οι μετωποανατρεπτικοί σύντροφοί του, που προσπαθούσαν μάταια, στις τελευταίες απεργιακές συγκεντρώσεις, να μετατρέψουν την πλατεία Συντάγματος σε πλατεία Ταχρίρ, αλλά στο τέλος έμεναν μόνοι τους. Ούτε βέβαια οι «αγανακτισμένοι» του facebook και του Αλαφού-ζου κατόρθωσαν να δημιουργήσουν πλατείες Ταχρίρ, αλλά τουλάχιστον αυτοί ήταν πολλοί, δεν ήταν μερικές δεκάδες. Και δεν μπο- ρούν αυτή τη στιγμή οι ελληνικές πλατείες να μετατραπούν σε πλατείες Ταχρίρ, όχι μόνο γιατί τα ιστορικά γεγονότα δεν επαναλαμβάνονται όπως τα φυσικά φαινόμενα, αλλά κυρίως γιατί ήταν άλλες οι κινητήριες δυνάμεις που κατέβασαν τον κόσμο στην πλατεία Ταχρίρ, άλλη η κοινωνική σύνθεση του κόσμου, άλλες οι γενικές και πολιτικές συνθήκες της Αιγύπτου, άλλη η πολιτική παράδοση κ.λπ.

Και κάτι ακόμη. Ηταν πολύς ο κόσμος που κατέβηκε στις διάφορες συγκεντρώσεις. Δεν ήταν όμως περισσότερος από τον κόσμο που έχει κατέβει στις πιο άμαζες απεργιακές συγκεντρώσεις. Οσο για τις περσινές τεράστιες απεργιακές συγκεντρώσεις, που στην Αθήνα οι διαδηλωτές ξεπερνούσαν κατά πολύ τις 100.000, ούτε στο ένα τρίτο δεν έφτασαν αυτοί που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος. Κι ήταν εκείνες πραγματικά πορείες οργής, με τον εργατόκοσμο να καλύπτει τις πράξεις αντι-βίας από οργανωμένες νεολαιίστικες ομάδες και την αστυνομία ανίκανη να τις καταστείλει μέσα σε τόσο μεγάλο πλήθος διαδηλωτών. Κι όμως, λες και δεν υπήρξαν εκείνες οι αγωνιστικές πορείες, τα αστικά ΜΜΕ παρουσίασαν σαν κάτι το πρωτοφανές το trendy ρεύμα που μαζεύτηκε και πέρασε μερικές ώρες στο Σύνταγμα ή στο Λευκό Πύργο ή στην πλατεία Γεωργίου στην Πάτρα.

Οχι, δεν θέλουμε να απαξιώσουμε ή να κορϊδέψουμε τον κόσμο –νέο στη συντριπτική του πλειοψηφία– που κατέβηκε σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις. Σίγουρα έχει συσσωρεύσει πολλή αγανάκτηση μέσα του. Αυτή η αγανάκτηση, όμως, θόλωσε ακόμα πιο πολύ την έτσι κι αλλιώς θολή κρίση του. Τόσο πολύ που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις την αγανάκτηση από τη μόδα. ‘Η μήπως η αγανάκτηση έγινε μόδα;

Γιατί αγκάλιασαν τα ΜΜΕ αυτές τις εκδηλώσεις; Γιατί από το στιλ της οργάνωσής τους φάνηκε καθαρά ότι μπορούν να μανιπουλαριστούν. Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν στη φάση της προετοιμασίας ήταν δύο: όχι στα κόμματα - όχι στη βία. Οι άνθρωποι καλούνταν να διαδηλώσουν ειρηνικά, να βρίσουν τους πολιτικούς και στις 11 το βράδυ να πάνε στο σπίτι τους. Μια χαρά εκτόνωση. Βρίστε όσο θέλετε τους πολιτικούς (έτσι κι αλλιώς απαξιωμένοι είναι). Μουτζώστε, σφυρίξτε, φωνάξτε «κλέφτες», αλλά μη διανοηθείτε να κάνετε κάτι παραπάνω. Και στα ΜΑΤ λουλουδάκια και τραγουδάκια. Σαν τους παλιούς χίπηδες ένα πράμα.

Αν δείχνουν κάτι αυτές οι εκδηλώσεις, οι πολιτικά ευνουχισμένες και χειραγωγημένες από πλευρές της αστικής ιδεολογίας, είναι το μεγάλο πολιτικό κενό που υπάρχει. Ενα μεγάλο κομμάτι των νέων εργαζόμενων και των νέων που βρίσκονται στον προθάλαμο της παραγωγής, μετά τα απανωτά χτυπήματα που έχει δεχτεί και την απώλεια κάθε ελπίδας για το μέλλον, έχει σιχαθεί την αστική πολιτική και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία την οποία ταυτίζει με την αναποτελεσματικότητα και την ήττα. Αναζητά κάτι το διαφορετικό για να εκφραστεί συλλογικά και επειδή αναζητά στα τυφλά, πέφτει θύμα διάφορων καλεσμάτων της μόδας και εύκολα χειραγωγείται στη συνέχεια από αστικά κέντρα. Αν κάτι δείχνει αυτή η θλιβερή εικόνα των αγανακτισμένων είναι πως οι πρωτοπόροι εργάτες πρέπει να συγκροτήσουν το πολιτικό επιτελείο της τάξης τους, για να μη σπαταλιέται η ορμή της νεολαίας.

Βγήκε απο το Νοσκομείο Νίκαιας ο Γιάννης Καυκάς

Σήμερα το μεσημέρι (30/05) επιτέλους το παλικάρι βγηκε

Θα χρειαστεί κάποιους μήνες αποκατάσταση αλλά θα είναι ξανά κοντά μας στους αγώνες...

Βγήκε και έδωσε με τη στάση του δύναμη, κουράγιο σε όσους ήταν εκεί , έδωσε νόημα στις λέξεις αξιοπρέπεια, αγώνας, αντίσταση και αλληλεγγύη, έδωσε πράγματα που δεν μπορούν να περιγραφούν με λέξεις, η φόρτιση των στιγμών αυτών, ας προσπαθήσουν να μεταφέρουν την αίσθηση, όσο καλύτερα μπορέσουν όσοι ήταν εκεί, σε κουβέντες, συζητήσεις. Ανυπομονούμε να σε έχουμε σύντομα ξανά κοντά μας Γιάννη στους αγώνες, αλλά και μέχρι τότε και με τη σκέψη μας και με την παρουσία μας θα είμαστε κοντά σου.

Δεν υπάρχουν λόγια για εκείνη τη στιγμή που ο βαρειά χτυπημένος σύντροφος βγήκε από την πόρτα του νοσοκομείου με την γροθιά υψωμένη.

Όλοι και όλες στους δρόμους, θα νικήσουμε!

ΤΡΟΜΕΡΗ Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΟΤΑΝ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΟΜΙΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!!

πηγή: Athens.indymedia

30 Μαΐ 2011

Από πότε η Αγανάκτηση μυρίζει τσίκνα?

Ενα πολυ ενδιαφ'ερον κείμενο για τις συγκεντρώσεις των τελευταίων ημερών από το athens.indymedia

σκέψεις και διαπιστώσεις για τους Αγανακτισμένους

1.Κόσμος που δεν έχει βγει ποτέ στον δρόμο,που δεν συμμετέχει ποτέ σε καμμιά πορεία,σε κανένα συλλαλητήριο,σε κανενός είδους κινητοποίηση,τώρα κατέβηκε για πρώτη φορά στο Σύνταγμα.Βλέπεις κόσμο με τα παιδιά του,με μωρά στα καρότσια,ηλικιωμένους,φίλους που έχεις να δεις χρόνια,παλιούς συμμαθητές..κόσμος που εκεί νοιώθει ασφαλής..που θα πιει την μπύρα του,θα φάει το σουβλάκι του,θα περάσει την ώρα του σαν να είναι σε μια υπαίθρια γιορτή..σε μια κερκίδα γηπέδου..ειρηνικά…εξασφαλισμένα..είναι όλος αυτός ο κόσμος που τόσους μήνες κάποιοι άλλοι που έχουμε λιώσει τις σόλες των παπουτσιών μας,αναρωτιόμασταν “μα που είναι αυτός ο κόσμος?γιατί δεν βγαίνει στους δρόμους?”Να λοιπόν που αποφάσισε να βγει!και αυτό από μόνο του αποτελεί μια κατάκτηση..εντελώς τυχαία όμως…


ΑΛΗΘΕΙΑ:o κόσμος αυτός αθελά του(?)συντελεί στον σαφή διαχωρισμό που θέλουν να παγιώσουν στην συνείδηση της μάζας οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί.Από την μια οι “καλοί”διαδηλωτές που απεχθάνονται και δεν επιτρέπουν την βία.Οι απολίτικοι.Οι ανένταχτοι.Εκεί δεν κινδυνεύεις.Δεν έχουνε στείλει καν Αστυνομία.Η μοναδική σειρά που είναι παραταγμένη είναι χαλαρή.Τρώνε τα νύχια τους,στηρίζονται βαριεστημένα στις ασπίδες τους,καπνίζουν,μιλάνε μεταξύ τους,αστειεύονται..Μα δες τους!Για ποιά Αστυνομοκρατία μιλάνε οι άλλοι?για ποιά καταστολή?Για ποιές προλληπτικές συλλήψεις?Για ποιές προσαγωγές με ξυλοδαρμό?Εδώ είναι όλοι καλοί..ακίνδυνοι.Οι άλλοι όμως διαδηλωτές είναι οι “κακοί”.Τα σωματεία,οι επιτροπές από τις γειτονιές,οι λαικές συνελεύσεις,τα συνδικάτα,οι πολιτικές συλλογικότητες,οι απεργοί,οι πολιτικοποιημένοι.Εκεί μην πας ποτέ!Γιατί εκεί κινδυνεύεις να βρεθείς σε ασφυκτικό κλοιό απο την Αστυνομία,να κυνηγηθείς,να φας ξύλο,να πνιγείς στα χημικά,να βρεθείς στο νοσοκομείο σε καταστολή,να συλληφθείς,να σου φορτώσουν τσάντα με μολότωφ,να πας φυλακή..να..να..!Όσο λοιπόν είσαι απολίτικος και συγκυριακός είσαι ασφαλής!Και αν κρατήσεις και μια ελληνική σημαία τα ΜΜΕ θα σε αγκαλιάσουν με συμπάθεια και κατανόηση….


2.Οι Αγανακτισμένοι του Συντάγματος είναι όλοι μαζί,ενωμένοι!

ΑΛΗΘΕΙΑ:o κόσμος που βρίσκεται στο Σύνταγμα είναι χωρισμένος χωροταξικά και πολιτικά σε δύο επίπεδα.Οι κάτω και οι πάνω.Οι πάνω είναι όσοι βρίσκονται επί της Λεωφ.Αμαλίας και με ελληνικές σημαίες στα χέρια φωνάζουν γηπεδικά συνθήματα!Γιορτάζουν,χαβαλεδιάζουν και έχουν εθνικιστικό προφίλ.Τραγουδάνε συνέχεια τον εθνικό ύμνο και δηλώνουν περίτρανα την εθνική τους ταυτότητα.Μια ταυτότητα που ισχυρίζονται ότι απο μόνη της είναι αρκετή να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα!Είναι πατριώτες!Είναι η εικονα που τεχνηέντως αναπαράγουν τα ΜΜΕ.Των γνήσιων πατριωτών!Ο υπόλοιπος κόσμος τους παρακολουθεί με αμηχανία μην ξέροντας που ακριβώς να τους κατατάξει..Περιμένει..

Πολλοί βέβαια τους έχουν κατατάξει ήδη αλλά και αυτοί περιμένουν….Οι κάτω είναι η Συνέλευση της Πλατείας.Αυτοί που με αμεσσοδημοκρατικές διαδικασίες συζητούν,βγάζουν ψηφίσματα,οργανώνουν δράσεις,εκφράζουν πολιτικό λόγο..μμμμμ!αυτοί είναι εν δυνάμει επικίνδυνοι..μιλάνε για γενική απεργία,συνδιαμορφώνουν,ζυμώνονται με τον κόσμο,καλούν τις κοινωνικές ομάδες και τα συνδικάτα που βγαίνουν στον δρόμο να τους πλαισιώσουν,διαχέουν ιδέες αντίστασης,δηλώνουν ότι δεν θέλουν αναμεσά τους φασίστες και ρατσιστές…ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο το Μνημόνιο ούτε μόνο το Πασόκ..ότι το πρόβλημα είναι το σάπιο σύστημα.. Όταν παρθεί η κεντρική απόφαση για διάλυση των Αγανακτισμένων μάλλον απο εκεί θα αρχίσουν..από κάτω..γιατί οι από κάτω παραδοσιακά αποτελούν την απειλή..μέχρι τότε όμως ας ελπίσουμε ότι οι “κάτω”θα έχουν απλωθεί παντού…γιατί μόνο απο “κάτω”έρχονται απαντήσεις..

3.”Πάμε Σύνταγμα?”έχει φάση..θα πιούμε,θα φάμε κανα σουβλάκι,θα παμε στην Συνέλευση να ακουσουμε τι λένε,θα φωνάξουμε κι εμεις κανα γηπεδικό σύνθημα..

ΑΛΗΘΕΙΑ:Από πότε η “Αγανάκτηση”έχει μυρωδιά τσίκνας?Πως μπορεί ανάμεσα σε κόσμο που είναι εκεί για να διαμαρτυρηθεί,να αγωνιστεί,να απαιτήσει να είναι καρότσια με φαγητά?Από πότε η Αντίσταση πάει χέρι με χέρι με “ένα απʼόλα”?Ας ελπίσουμε ότι όταν οι γηπεδικοί αποχωρήσουν θα φύγουν μαζί τους και τα λουκάνικα..και από την άλλη από πότε μια Συνέλευση με καθαρά πολιτικά χαρακτηριστικά έχει τον χαρακτήρα του group therapy?Τώρα που διανύουμε πια ήδη την 5η μέρα ας ελπίσουμε ότι αυτός ο κύκλος έκλεισε..Ότι ια αρχίσουν να συζητιούνται πολιτικές προτάσεις,οργάνωση συγκεκριμένων δράσεων και δημιουργία συγκεκριμένων αιτημάτων..Κάνουμε κατάληψη στην Πλατεία μέχρι πότε?μέχρι να συμβεί τι?Να παραιτηθεί η Κυβέρνηση?να προκυρηχθούν εκλογές?Να φύγουμε απο το Μνημόνιο?Να φύγουν αυτοί απο την Βουλή και να μπούμε εμείς?Να γίνει το κόμμα του καθενός κυβέρνηση?να γίνουμε εμείς Κυβέρνηση?να αλλάξει το πολιτικό σύστημα?να πάρει την εξουσία ο λαός?Όσο όλα αυτά είναι διαφορετικά στο μυαλό του καθενός η Συνέλευση κινδυνεύει να φυλοροήσει…να μην καταφέρει να επιτελέσει τον στόχο της και τον λόγο υπαρξής της..


4.”Οι Αγανακτισμένοι”δεν θέλουν και δεν ανέχονται κανενός είδους σημαία”

ΑΛΗΘΕΙΑ:Μάλιστα!Και γιατί να πρέπει να ανεχόμαστε την ελληνική σημαία η οποία μάλιστα πωλείται απο πλανόδιους πωλητές?Για να μην γίνει παρεξήγηση και νομίσουμε ότι είμαστε σε άλλη χώρα?Για να μην παρεξηγηθούν οι μελαχροινοί ότι ανήκουν σε άλλη εθνικότητα?
Να κατανοήσω έναν ηλικιωμένο που την κρατάει ως κατάλοιπο άλλων καταβολών αλλα έναν νταβρατισμένο νεαρό που συγχρόνως τραγουδάει τον εθνικο ύμνο γιατί να τον ανεχτώ?
Αυτός θα ανεχτεί μια κοινότητα μεταναστών που θα έρθει να διαμαρτυρηθεί κρατώντας την σημαία της χώρας καταγωγής τους…?”Είναι ένα σύμβολο” θα σου πουν..μόνο που στο όνομα αυτού του συμβόλου κάποιοι διαλύουν τις ζωές μας και το μέλλον μας..και εφόσον για μενα συμβολίζει κάτι κακό και μη αποδεκτό δεν θα έπρεπε να ανεμίζει εκεί…Ας ελπίσουμε ότι και αυτό θα φύγει σύντομα μαζί με τα σουβλάκια…
Ας είμαστε όλοι παρόντες σε αυτή την ευκαιρία συνδιαμόρφωσης..με τις όποιες διαφωνίες,ενστάσεις,προβληματισμούς..ας είμαστε εκεί..Γιατί Αγανάκτηση έχουμε όλοι..το στοίχημα που μένει να κερδηθεί είναι το πως αυτή θα μορφοποιηθεί και τι τελικά χαρακτηριστικά θα πάρει…

27 Μαΐ 2011

Πρώτη συνάντηση του ΚΙΝΙ Κέρκυρας

Δευτέρα 30/05/2010
ώρα 18:00
στα Γούβια στη Κέρκυρα
στο Wild Rose cafe.
Όλοι εκεί!!!

26 Μαΐ 2011

Ηράκλειο: Ανακοινώσεις για όλους σε περιορισμένο ακροατήριο

Μπορεί ο λόγος της επίσκεψης του κ.Λοβερδου στο Ηράκλειο σήμερα να ήταν οι ανακοινώσεις για τις επεικείμενες δράσεις του Υπουργείου του στην Κρήτη, αυτό όμως δεν μπορούσε να γίνει μπροστά στους εκπροσώπους των γιατρών και των εργαζομένων στα νοσοκομεία.

Αυτούς ο δημοκρατικός υπουργός δεν τους συμπεριέλαβε στη λίστα των V.I.P. προσκεκλημένων και τους άφησε απ εξω παρέα με τους φρουρούς της δημοκρατίας...Τα ΜΑΤ..

Αλίμονο φυσικά σε όσους τόλμησαν να περάσουν από τον κλοιό...Ρόπαλιές, φυσουνιές δακρυγόνων από μισό μέτρο...

Η δημοκρατία πλέον εκδικείται ακόμα και αυτούς που την στηρίζουν..(γιατί δεν μπορούμε φυσικά να ξεχνάμε τον ρόλο εντός του δημοκρατικού μας πολιτεύματος συγκεκριμένων γνωστών συνδικαλιστοπατέρων -υποψήφιοι κομμάτων, αρχισυνδικαλιστες κτλ- που βρέθηκαν συμφωνα με τα όσα καταγράφουν απέναντι στους φρουρούς του πολιτευματος)...

Ο σοσιαλιστής λοιπόν υπουργός σε μια ακόμα επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας..Θαυμάστε τον μεσα από το βίντεο του Creta live

25 Μαΐ 2011

Πεντάευρου συνέχεια…κανείς δεν θα ξεφύγει (24ωρη εφαρμογή)

Με νεότερο ανακοινωθέν το Υπ.Υγείας ξεκαθαρίζει...
Δεν θα ξεφευγει κανείς από το 5ευρω...

Το έγγραφο εδώ


23 Μαΐ 2011

Απάντηση στον Υπουργό Υγείας για τις άδειες - ρεπό των ιατρών

Κίνημα Νέων Ιατρών

http://medkinima.blogspot.com/
e-mail: medkinima@gmail.com


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με έκπληξη ακούσαμε τον υπουργό υγείας την Παρασκευή να ενημερώνει την κοινή γνώμη για τον αριθμό αδειών των ιατρών χρησιμοποιώντας ως ακραία παραδείγματα τις ειδικότητες ακτινολογίας και αναισθησιολογίας και προσμετρώντας το ρεπό μετά την εφημερία ως άδεια.
Θέλουμε να σας ενημερώσουμε για τα εξής:

Η νόμιμη άδεια των ιατρών ως δημοσίων υπαλλήλων είναι 22 ημέρες.

Για τους ακτινολόγους να υπενθυμίσουμε ότι βάση Οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προβλέπεται άδεια ακτινοβολίας, όπου υπηρετείται στο τέλος της σύμβασης (για όσους έχουν ορισμένου χρόνου)

Η εκπαιδευτική άδεια είναι σε ετήσια βάση έως 15 ημέρες με τεκμηριωμένη συμμετοχή σε επιστημονικό συνέδριο.(Όπως και για κάθε άλλο δημόσιο υπάλληλο)

Το ρεπό είναι αντιστάθμιση της σωματικής και πνευματικής κόπωσης μετά από 24ωρη εφημερία όπου θεσμοθετήθηκε με το νόμο 3754/09 και ως μεταβατικό στάδιο έως ότου προσληφθούν ιατροί για να πετύχουμε τη νόμιμη εβδομαδιαία εργασία, βάση ευρωπαϊκών οδηγιών και περιγράφονται στα Π.Δ. 88/1999 και 76/2005.
Αν φαίνονται πολλές οι ημέρες στον κ Υπουργό είναι λόγω υπερεργασίας και υποστελέχωσης του Ε.Σ.Υ. κι όχι λόγω πληθωρισμού των ιατρών. Διότι αν ήμασταν πολλοί θα κάναμε λιγότερες εφημερίες και λιγότερα ρεπό.
Ο λόγος που ο υπουργός φέρνει στην επιφάνεια τέτοια ζητήματα, είναι για να παραπληροφορήσεί ενάντια στους γιατρούς που αντιδρούν στην συρρίκνωση του Ε.Σ.Υ.την οποία ο ίδιος επιχειρεί.
Ο νοών νοείτω.


Οι συνέλευσεις του Κι.Ν.Ι σε Αθήνα/Θεσσαλονίκη/Κρήτη
μέσω ηλεκτρονικής διαβούλευσης

Κίνημα Νέων Ιατρών
http://medkinima.blogspot.com/

22 Μαΐ 2011

παρέμβαση στο νοσοκομείο Λοιμωδών

Παρέμβαση στο νοσοκομείο Λοιμωδώναπό άτομα και συλλογικότητες από αυτοοργανωμένους χώρους της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά
Σήμερα το πρωί, στο πλαίσιο των παρεμβάσεών μας γύρω από την  υπόθεση της υγείας και της περίθαλψης έτσι όπως αναδιάτασσονται με γνώμονα την συστημική κρίση, δεκάδες άτομα από αυτοοργανωμένους χώρους της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά μαζί με άτομα της “συνέλευσης για την υγεία” προχωρήσαμε σε κατάληψη των διοικητικών υπηρεσιών του νοσοκομείου Αγ. Βαρβάρα (πρώην Λοιμωδών) στο Αιγάλεω. Το συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι ένα από αυτά που προορίζονται να κλείσουν και οι υπηρεσίες του να συγχωνευτούν στο Αττικό νοσοκομείο στο Χαϊδάρι. Το νοσοκομείο αυτό έχει μια μεγάλη ιστορία η οποία από την περίοδο του μεσοπολέμου έχει “στιγματιστεί” σε σχέση με την “φιλοξενία” του σε λεπρούς συνανθρώπους μας. Οι υπηρεσίες του συγκεκριμένου νοσοκομείου είναι ανεκτίμητες για τους ανθρώπους της περιοχής που είναι στην πλειονότητά τους ρομά και άποροι. Γιʼ αυτό εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι ένα τέτοιο νοσοκομείο προορίζεται να κλείσει. Όταν ξεθεμελιώνονται και τα τελευταία ψήγματα πρόνοιας στην υγεία το “μήνυμα” των κυρίαρχων προς την κοινωνία γίνεται πιό σαφές…
Η παρέμβαση ξεκίνησε από τις 11.30πμ με συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου της Αγ. Βαρβάρας. Μετά με πορεία κινηθήκαμε προς το νοσοκομείο. Κλείσαμε το ταμείο, ενημερώσαμε το εργαστήριο  και μοιράσαμε κείμενα σε αρρώστους κι εργαζόμενους. Μιά μεγάλη ομάδα ποδηλατών έφυγε από τον χώρο του νοσοκομείου για να προπαγανδίσει την κατάληψη στις τριγύρω περιοχές. Μοιράστηκαν κείμενα σε σχέση με την παρέμβαση στους χώρους υγείας έξω από το Πράκτικερ Ιεράς Οδού και Ελ Βενιζέλου (όπου παρεμπιπτόντως στηλιτεύσαμε και την ύπαρξη ρουφιάνων σεκιουριτάδων που παριστάνουν τους πελάτες μέσα στο κατάστημα προς “άγραν” απαλλοτριωτών), στο Μετρό Αιγάλεω, στην ανθοκομική έκθεση στο Μπαρουτάδικο και στην πολυσύχναστη  πλατεία Λέλας Καραγιάννη. Η κατάληψη έληξε γύρω στις 3 το μεσημέρι.
Συνεχίζουμε…






Πηγή: Athens.indymedia.org, μεταφορά από το μπογκ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω:
http://sinialo.espiv.net

17 Μαΐ 2011

10 προς 1 στις προσλήψεις στα νοσοκομεία; Να τα αποτελέσματα

Tο 7 νοσοκομειο ΙΚΑ,αυριο (σ.σ. σήμερα) εφημερευει για τελευταια φορα η παθολογικη,διοτι ολοι οι ειδικευμενοι ιατροι εκτος απο εναν,συνταξιοδοτουνται.

Εχει ενημερωθει εδω και μηνες η διοικηση του ΙΚΑ,οπως και το υπουργειο εργασιας για αυτο το θεμα,με συνεχεις καθησυχασεις οτι θα λυθει μεσω αμεσων προσληψεων ειδικευμενων παθολογων,οπως τους ειδατε εσεις ετσι τους ειδαμε και εμεις!Λετε μεχρι το τελος της εβδομαδας να μας ερθουν???Μακαρι......Αν και ολη η κατασταση εμπνεει δυσπιστια!Βλεποντας λοιπον!

Α,ακομα ειμαστε απληρωτοι για ολες τις εφημεριες του 11,και του Ιουλιου του 10!

Πηγή ενημέρωσης: Σελίδα διαλόγου Κινήματος Νέων Ιατρών

16 Μαΐ 2011

καθολική επίσχεση στο Θεαγένειο αυριο 17/6, επίσχεση ειδικευομένων στο 1ο ΙΚΑ από 19/5, κατάληψη εκ νέου στο Υπ.Υγείας από εργαζομένους του Ε.Κ.Α.Β.

Αυριο 17/5/11 συσσωμο το ΑΝΘ Θεαγενειο πραγματοποιει επισχεση (ιατροι νοσηλευτες,διοιηκητικο προσωπικο.

Δεν θα πραγματοποιηθουν εξετασεις και χειρουργεια .

Στους ασθενεις εξηγηθηκαν οι λογοι (Λοβερδος) κι ελπιζουμε οτι η συσσωρευμενη ταλαιπωρια τους (μπορει να επαναληφθει την Πεμπτη) θα εκδηλωθει σαν δυσαρεσκεια κατα των νεων μετρων.

Πηγή: Σελίδα διαλόγου Κινήματος Νέων Ιατρών

-------------------------------------------------------------------------------------------

Οι ειδικευόμενοι ιατροι του 1ου ΙΚΑ από τη Πέμπτη σε επίσχεση εργασίας. Στόχοι άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και καμία θέση με τις συγχωνεύσεις να μην χαθεί. Καμία θέση να μην γίνει προσωποπαγής αλλά να διατηρηθούν όλες ως οργανικες.

Πηγή: Σελίδα διαλόγου Κινήματος Νέων Ιατρών

--------------------------------------------------------------------------------------------
 
Υπό κατάληψη βρίσκεται και πάλι το αμφιθέατρο του υπουργείου Υγείας. Αυτή τη φορά, από τους εργαζόμενους του ΕΚΑΒ που διεκδικούν την καταβολή υπερωριών, ρεπό, νυχτερινών και αργιών των τελευταίων 5 μηνών.

Οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ πραγματοποίησαν το πρωί συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Υγείας, ενώ αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τους υφυπουργούς Υγείας κ. κ. Μ. Τιμοσίδη και Χ. Αηδόνη, οι οποίοι τους διαβεβαίωσαν ότι μέχρι το τέλος Μαιου θα έχουν πληρωθεί τα δεδουλευμένα του Δεκεμβρίου 2010 και του Ιανουαρίου 2011.

Σημειώνεται ότι οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ κάνουν επίσχεση εργασίας τον τελευταίο ενάμιση μήνα.

Πηγη: healthview

Στα ενδιαφέροντα κείμενα ανέβηκε το γαλάζιο βιβλίο του γιατρού B.Τσιρώνη

Επί της ευκαιρίας αυτου του upload, αναδημοσιευουμε από την ιστοσελίδα του βραχόκηπου (http://www.vrahokipos.net/old/history/gr/Tsironis.htm), ενα μικρό βιβογραφικό για τον Βασίλη Τσιρώνη, που δολοφονήθηκε από μπάτσους μέσα στο σπίτι του τον Ιούλη του 1978.


11 ΙΟΥΛΗ 1978
Δολοφονία του γιατρού
Βασίλη Τσιρώνη


30 Νοέμβρη 1977: Συνεχίζεται η πολιορκία του σπιτιού του γιατρού Τσιρώνη. ΜΑΤ και ελεύθεροι σκοπευτές αποκλείουν την περιοχή όταν ο Τσιρώνης πυροβολεί εναντίον του πληρώματος περιπολικού που πάει να τον συλλάβει.
5 Φλεβάρη 1978: Ανεξάρτητο κράτος κηρύσσει το σπίτι του ο γιατρός Τσιρώνης.
11 Ιούλη 1978: Αστυνομικοί εισβάλλουν στο σπίτι του γιατρού Τσιρώνη στις 4 το πρωί, με δικαστική απόφαση και παρουσία εισαγγελέα. Ο διευθυντής της αστυνομίας Λεμονής έχει δώσει εντολή να μη πλησιάσει δημοσιογράφος σε μεγάλη ακτίνα από το σπίτι του γιατρού, ενώ ρόλο επόπτη στην οργάνωση της επιχείρησης έχει παίξει ο ίδιος ο υπουργός δημόσιας τάξης Μπάλκος. Ο γιατρός Τσιρώνης «αυτοκτονεί». Η επιχείρηση «επιτυγχάνει».
12 Ιούλη 1978: Συλλαμβάνονται 2 άτομα μέλη της οργάνωσης του γιατρού Τσιρώνη. Είναι οι Γ. Σκάνδαλης 26 χρόνων και Δ. Νικολούλης 21 χρόνων.
13 Ιούλη 1978: 1000 περίπου άτομα με συνθήματα κατά της αστυνομίας και του κράτους, κηδεύουν το γιατρό Τσιρώνη.
Από το βιβλίο
«αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται, δεν εξαγοράζονται, δεν  δικαιώθηκαν»,
της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας Πολιτών

Άρθρο του Λεωνίδα Χρηστάκη από το ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ (Ι)

Κλείσανε τέσσερα χρόνια – στις 11 Ιούλη 1982 – που οι «νέοι κομμάντος» της αστυνομίας – νέοι τότε – σχεδιάσανε και εκτελέσανε την επιχείρηση εναντίον του σπιτιού του Βασίλη Τσιρώνη με τελικό αποτέλεσμα την υποχρεωτική «αυτοκτονία» του…
Ο Βασίλης Τσιρώνης γεννήθηκε στις 15 του αύγουστου του 1929 στην Αθήνα από Μικρασιατική οικογένεια. Δεκαεπτά ετών μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με πολύ καλή σειρά ανάμεσα στους 1300 υποψήφιους του 1947, παρά την επιθυμία του πατέρα του  - αλλά και όλης της οικογένειας – που προτιμούσαν να μπει στη Σχολή Ευελπίδων, για αξιωματικός καριέρας. (Σημειώσατε ότι ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός).
ΔΕΝ υπηρέτησε στο στρατό επιστρατεύοντας – όπως έγραφε ο ίδιος – όλη την πονηριά του. Το 1958 σαν γιατρός του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στους εξόριστους του Αϊ Στράτη κάνει μια μεγάλη ανθρωπιστική δουλειά σώζοντας τη ζωή εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων – εξόριστων, ενώ παράλληλα δίνει στη δημοσιότητα – κυρίως στον ξένο τύπο – συντριπτικές αποκαλύψεις σχετικά με την «δουλειά» που γινόταν τότε στα Καραμανλικά στρατόπεδα, ονομάζοντάς τη «έγκλημα ανθρωποκτονίας».
Στις 12 Δεκέμβρη του 1962 ιδρύει το ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ που η δραστηριότητά του σε κείνη την ανώμαλη περίοδο είναι μάλλον συμβολική και ανθρωπιστική παρά κομματική, και αργότερα – μέσα στη χούντα – το 1969 σε ηλικία 40 χρόνων κάνει τη γνωστή αεροπειρατεία του υποχρεώνοντας το αεροπλάνο να τον πάει μαζί με την οικογένειά του στην ονομαζόμενη τότε «Κόκκινη» Αλβανία. Από την Αλβανία πηγαίνει στη Σουηδία όπου κατέφευγαν τότε σχεδόν όλοι οι πολιτικοί φυγάδες και μετονομάζει το κόμμα του σε Ε.Α.Κ. (Εθνικό Αστικό Κόμμα) και αργότερα το μετονομάζει σε Ο.Ε.Μ. αρχικά του πασίγνωστου Ουδετερόφιλου Ελλαδικού Μετώπου. Προηγουμένως όμως ήταν γνωστός στους κομματικούς κύκλους και στην αστυνομία από μια απεργία πείνας που είχε κάνει επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου και που είχε κρατήσει 50 μέρες που ζητούσε τον άμεσο επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων από τη Ρωσία και μερικά δευτερεύοντα αιτήματα. Στη Σουηδία, το 1973, καταδικάζεται από εμβόλιμο σουηδικό δικαστήριο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις  που δεν συντάσσονται μ’ αυτές των διαφόρων «αντιστασιακών» και κλείνεται μέχρι τον Σεπτέμβρη του ’74 στις σουηδικές φυλακές, ενώ οι πολιτικοί έλληνες εξόριστοι της Σουηδίας κάνουν τα πάντα για να τον κρατούν μέσα. Συνολικά έχει καθίσει φυλακή πεντέμισι χρόνια από το 1949 μέχρι το 1974. Έχει υπηρετήσει ως γιατρός του Ερυθρού Σταυρού και μετά τη μεταπολίτευση δραστηριοποιεί το Ο.Ε.Μ. όπου μέχρι τις εκλογές του 1977 ρίχνει το σύνθημα της αποχής με λευκή ψήφο και οι κάλπες φανερώνουν της Β’ εκλογικής περιφέρειας Αθηνών το μαγικό αποτέλεσμα 251.000 λευκών ψηφοδελτίων που τις διεκδικεί ο Βασίλης Τσιρώνης και το Ουδετερόφιλο Ελλαδικό Μέτωπο. Μια βδομάδα μετά τις εκλογές και αμέσως μετά από μια επίσημη ανακοίνωσή του ότι αυτές οι 251.000 λευκών ψήφων του ανήκουν επιχειρείται μια σύλληψή του ανακινούμενη από μια παλιά χουντική καταδίκη του σχετική με την αεροπειρατεία του. Ο Βασίλης Τσιρώνης αντιστέκεται στη σύλληψη αυτή διότι θεωρεί τελείως σκόπιμη και άδικη χρησιμοποιώντας στην εξωτερική πόρτα της πολυκατοικίας του, στην οδό Άρεως 35 στο Παλ. Φάληρο ένοπλη βία και αντίσταση, τραυματίζοντας επιπόλαια τον επι κεφαλής αξιωματικό της υπηρεσίας που θα εκτελούσε την σύλληψη μαζί με τον δικαστικό υπάλληλο. Από τον Δεκέμβρη 1977 μέχρι το βράδυ της 11ης Ιουλίου του 1978 βρίσκεται κλεισμένος – ταμπουρωμένος με την οικογένειά του μέσα στο σπίτι του όπου καθημερινά έκανε κάθε απόγευμα 7 ως 8 μια εκπομπή του ΟΕΜ μιλώντας με πολύ δυνατά μεγάφωνα στο λαό αναπτύσσοντας τις ιδέες του σχολιάζοντας την επικαιρότητα, αναφερόμενος στις ραδιουργίες και τις προστυχιές του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ο Τσιρώνης ήταν παντρεμένος, τα παιδιά του είναι σήμερα 22 και 27 ετών τα αγόρια και το κοριτσάκι του 11 ετών. Στις 11 Ιούλη 1978 αποφασίζεται από την Πολιτεία η βιαία είσοδος στο σπίτι του από τις Μονάδες Ειδικής Αποστολής (Μ.Ε.Α.) όπου αφού καταστρέφουν ολοκληρωτικά το διαμέρισμά του εισέρχονται μέσα σ’ αυτό και τον υποχρεώνουν σε αυτοκτονία.
Θα έλεγε κανείς ότι η υπόθεση Τσιρώνη έχει ξεχαστεί γιατί όταν ο τελευταίος αντιστασιακός, όταν ο τελευταίος φοιτητής του 1-1-4 διαμαρτύρεται γιατί τον «σπρώξανε» στο Πανεπιστήμιο και… σήμερα ζητάει δικαίωση και οφίτσια, τότε η υπόθεση Τσιρώνη θα έπρεπε να αναβιώσει, σε μια εποχή μάλιστα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «ψοφάει» για τέτοιες αναβιώσεις. Υποτίθεται ότι της δίνεται η ευκαιρία να εκκαθαρίσει «παλιούς λογαριασμούς» και να τελειώνει μια για πάντα με τα φθαρμένα πρόσωπα, είτε αυτά είναι αστυνομικοί είτε δικαστικοί ή άλλοι εκτελεστικοί λειτουργοί.
Το άλλο θέμα είναι οι ανεπαρκείς ενδείξεις ότι ο Τσιρώνης αυτοκτόνησε. Όταν μάλιστα υποθέσεις σαν αυτή του Τσαρουχά αναμοχλεύονται, που είναι τόσο σκοτεινές, ενώ εδώ έχουμε μια καθαρή και πολύ πρόσφατη επέμβαση που καταλήγει στο θάνατο ενός ανθρώπου όπως ο Τσιρώνης, άνετα θα μπορεί να σκεφτεί ο καθένας ότι η υπόθεση είναι ανάγκη για ορισμένους να κλείσεις οριστικά.
Από την άλλη μεριά υπάρχει κι ένα ποσοστό ευθύνης σε ορισμένες μερίδες του τύπου σχετικά με το ποιοι εξώθησαν τη δικαστική και την αστυνομική εξουσία να σχεδιάσει και να εκτελέσει με τους νέους «κομμάντος» της αστυνομίας τη νυχτερινή έφοδο στο σπίτι – ταμπούρι του γιατρού Τσιρώνη.
Η επιχείρηση που κατέληξε σε αιματηρή επιδρομή και στο θάνατο του Τσιρώνη έγινε το βράδυ της 11ης Ιούλη του ’78. Μερικές μέρες πριν στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» 7 Ιούλη γραφόταν σαν ερωτηματικό για το «ζήτημα Τσιρώνη ότι υπονομεύεται η έννοια του κράτους από το γεγονός ότι οι αρμόδιες αρχές επιτρέπουν στον ιδιότυπο αυτό γιατρό όχι μόνο να ζει υπό το κράτος ποινικής ασυλίας (αφού δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του για αδικήματα του κοινού ποινικού νόμου παραμένουν ανεκτέλεστες), αλλά και να μεταβάλλεται σε ελευθέρως δρώντα, στην περιοχή του Παλ. Φαλήρου ελεύθερος σκοπευτής. Ονόμασε το διαμέρισμά του Κράτος, έχει προσβάλλει ή προσβάλλει καθημερινά δέσμη από άρθρα του ποινικού νόμου, αλλά ο «πυροβολητής με την μπέρτα» έχει εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο».
Την ίδια μέρα ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης με επιστολή του προς το ΒΗΜΑ έλεγε ότι «παραδέχομαι τα περιστατικά που αναφέρετε κι ότι για να εκλείψει αυτή η καταφανής παρανομία χρειάζομαι άδεια του Εισαγγελέα και τέτοια μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί…» Το Σάββατο δημοσιεύτηκε αυτή η επιστολή (δηλαδή την επομένη) και λίγες ώρες αργότερα ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών ανταπαντάει γραπτά στον Υπουργό Δημοσίας Τάξης αποκαλύπτοντας ότι «όχι μόνο μία αλλά πολλές φορές ζητήθηκε από την αστυνομία να εκτελέσει τα εντάλματα που υπάρχουν σε βάρος του «πιστολέρο» του Παλ. Φαλήρου και έχει από καιρό εγγράφως διαπιστώσει την απορία του για την διωκτική απραξία των οργάνων της τάξεως και ότι όχι μόνο δεν ζητήθηκε από την αστυνομία εισαγγελική συνδρομή αλλά κι όταν εγγράφως της προτάθηκε η συνδρομή αυτή δεν έγινε δεκτή».
Όλα τα παραπάνω βαρύνουν προφανώς τον τότε Υπουργό Δημοσίας Τάξης τον κ. Μπάλκο, ο οποίος φυσικά ισχυριζόταν μετά ότι για να μπορέσει η αστυνομία να κάνει μια τέτοια επιδρομή χρειαζόταν η πίεση της «κοινής γνώμης» που του την έδωσε ουσιαστικά το δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ της Παρασκευής 7 Ιούλη 1978.
Όμως γιατί το ΒΗΜΑ αποφάσισε να φτιάξει ένα τέτοιο «πράσινο» φως στον κ. Μπάλκο. Όπως είναι γνωστό το δημοσιογραφικό συγκρότημα Λαμπράκη με την ειδησεογραφία του είχε κατασπαράξει αρκετές φορές τον Βασίλη Τσιρώνη και το ΟΕΜ. Δεν παραδεχότανε – ακόμα ούτε σαν ουτοπία – ότι οι 251.000 λευκές ψήφοι θα μπορούσαν ν’ ανήκουν έστω και εν ποσοστοίς στον Βασίλη Τσιρώνη. Από την εποχή της αεροπειρατείας κι όταν ακόμη ο Τσιρώνης βρισκόταν στις φυλακές της Σουηδίας οι λεκανοκάθιστοι δημοσιογράφοι του ΒΗΜΑΤΟΣ και των ΝΕΩΝ υπακούοντας στα κελεύσματα των «αντιστασιακών» καταρράκωναν με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα την υπόληψη και τους αγώνες του Βασίλη Τσιρώνη. Ο ίδιος μάλιστα ο Χρήστος Λαμπράκης σχολιογραφούσε υποστηρίζοντας τα κομματόσκυλα της αντίστασης προφανώς για να καλύψει τις χουντικές πομπές του ζώντας – στη χούντα – κάτω από την επίβλεψη της ΕΣΑ σε παραθαλάσσια μαγευτικά ξενοδοχεία του Φαλήρου ή σε παλαιά αρχοντικά της Πλάκας (δεν θέλω ν’ αναφέρω το όνομα του τελευταίου στοιχείου σε ποιον ανήκει).
Απ’ την πλευρά του ο Τσιρώνης θιγμένος όχι μόνο πολιτικά αλλά και σαν πρόσωπο όταν απέκτησε κάποια δύναμη νόμιμη ή παράνομη εξακόντιζε εναντίον του κυρίου Χρήστου Λαμπράκη και του δημοσιογραφικού συγκροτήματός του μύδρους με ντοκουμέντα που έσπαζαν κοκάλα. Εάν δεχτούμε λοιπόν ότι η αστυνομία με τον Υπουργό της προσπαθούσε ν’ αποσοβήσει την υπόθεση φυγοποινίας και φυγοδικίας του Τσιρώνη απομονώνοντάς μερικά τετράγωνα το Παλ. Φάληρο ή προσπαθώντας να τον «φάει» με ελεύθερους σκοπευτές από τις γύρω πολυκατοικίες και γιαπιά – ο ίδιος ο Τσιρώνης μου έδειξε και τα είδα με τα μάτια μου σφαίρες και τρύπες από πυροβολισμούς απ’ τη διαγωνίως απέναντι ανεγειρόμενη πολυκατοικία όπως ακόμα δεκάδες μυστικούς και χαφιέδες που καραδοκούσαν στα πέριξ της οδού Άρεως 35 και που πυροβολούσαν τα χωνιά του μεγαφώνου για να σταματήσουν τις εκπομπές – δεν μπορεί να κάνει αλλιώς όταν δημοσιεύματα σαν αυτά της Παρασκευής του ΒΗΜΑΤΟΣ τον αναγκάζουν να δώσει την εντολή επιδρομής.
Από την άλλη μεριά ο Τσιρώνης, πολιτικά σκεπτόμενος και θέλοντας να εξασφαλίσει τα νότα του και τη θέση του δημιουργούσε μια αγκιτάτσια και πολλές φορές και έμπρακτη δράση πετώντας ο ίδιος βόμβες μολότωφ και βάζοντας φωτιά είτε στα γραφεία του δημοσιογραφικού συγκροτήματος Λαμπράκη στον Πειραιά είτε στα γραφεία του αντιπολιτευόμενου κόμματος του ΠΑΣΟΚ που το δημοσιογραφικό συγκρότημα αναφανδόν υποστήριζε.
Πολύ λογικά μάλιστα – σχεδόν πολιτικά – στην «ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΕΡΕΥΝΑ ΠΡΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗ ΑΥΤΟΨΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΙΝ» που κάνει την επομένη τα χαράματα και ώρα 4 το πρωί ο αστυνόμος Β’ Αντωνόπουλος Ιωάννης, της Γενικής Ασφαλείας Αθηνών, γράφει στη σελίδα 5 ότι «εντός του ερμαρίου αναυρέθησαν 1ον χειρόγραφον σημείωμα με διευθύνσεις του ΠΑΣΟΚ περιοχών Αθηνών και προαστείων…». Το γεγονός ότι μεταξύ των δεκάδων πραγμάτων που ανευρέθησαν στο σπίτι του Τσιρώνη και τα οποία η έκθεσις μετά σχολαστικότητας αναφέρει, πρώτο μνημονεύεται το χειρόγραφο σημείωμα με διευθύνσεις του ΠΑΣΟΚ και των γραφείων του, δείχνει την σπουδή της Αστυνομίας και της Εισαγγελίας να οδηγήσουν την υπόθεση στην πολιτική πρόκληση και όχι στην κοινωνική ή δικαστική ή τέλος πάντων μια άλλη παρανομία που τυχόν διέπραττε έγκλειστος στο σπίτι του ο Βασίλης Τσιρώνης.
Για την ίδια την πράξη του Τσιρώνη η ίδια η Εισαγγελία αποφεύγοντας κάθε σχόλιο παραθέτει στην 1η σελίδα την Εκθέσεως τις εκκρεμότητες που είχε ο πολίτης Βασίλειος Κ. Τσιρώνης απέναντι στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών και κατά περίεργο τρόπο, ενώ έχει 5 περιπτώσεις «παρανομίας» οι περιπτώσεις αυτές δεν αξιολογούνται χρονολογικά για να μην φανεί ότι οι τρεις απ’ αυτές τις πέντε είναι πριν απ’ τη χούντα ενώ οι δύο είναι η… «Βιαία προσαγωγή του για Ανάκριση στον Κο Ανακριτή». Και καταλήγει ότι… «Έχοντες βασίμους πληροφορίας ότι ο καταδιωκόμενος προς εκτέλεσιν των άνω αποφάσεων κρύπτεται εντός της ιδιωτικής του κατοικίας…» (βλέπε την δημοσίευση ολοκλήρου της Εκθέσεως…).
Στη σελίδα 3 της δημοσιευόμενης Εκθέσεως αναφέρεται ότι ο Τσιρώνης πυροβόλησε τουλάχιστον τρεις κατά των ετοιμαζομένων να εισέλθουν ανδρών της ενόπλου δυνάμεως… πλείονες εκ των ανδρών τούτων ων η ταυτότης θα διαπιστωθεί εκ της εξετάσεως των όπλων των, εις συγκέντρωσιν των οποίων προέβημεν, έρριψαν τέσσαρις τουλάχιστον πυροβολισμούς κατά τον έναντι της θύρας χώρων προς εκφοβισμόν του καταδιωκόμενου όστις πάντως δεν ήταν ορατός…» Τα αποτελέσματα – εάν αυτά έγιναν – ώστε να διαπιστωθεί ποιοι και από ποια όπλα έριξαν τις σφαίρες εναντίων του Τσιρώνη δεν ήρθαν ποτέ στην δημοσιότητα, παρά το γεγονός ότι ορισμένη μερίδα του Αθηναϊκού τύπου εξέφρασε την αμφιβολία ότι πρόκειται περί «αυτοκτονίας».
Στη σελίδα 4, που δημοσιεύεται αυτούσια και φωτογραφικά γράφει ότι… «δεν ηδυνήθημεν να αντιληφθώμεν εάν ούτος αυτοεπυροβολήθη. Εικάζεται ότι τούτο συνέβη διότι κατ’ εκείνην την στιγμήν δεν ηκούσθει πυροβολισμός έξωθεν…» Σε συνδυασμό πάντοτε ότι ο ιατροδικαστής κ. Γιαμαρέλος δεν αναφέρει τίποτα περί «αυτοκτονίας» στο πόρισμα που συνέταξε μετά την νεκροτομή, συν την καταγγελία του Γιατρού Γεωργίου Γρηγοριάδη, Δημάρχου Νέου Ηρακλείου Αττικής, που γράφει ότι «πεποίθησή μου είναι ότι ο Τσιρώνης δεν αυτοκτόνησε και αυτό πηγάζει και τεκμηριώνεται από τα εξής γεγονότα: ότι 1ον η είσοδος του βλήματος της σφαίρας είναι τρία με τέσσερα εκατοστά πάνω από το αυτί, κι ότι η τρύπα στον τοίχο είναι σε άσχετο σημείο και προέρχεται από άλλο πυροβολισμό και ότι ο κ. Γιαμαρέλος είναι κατηγορηματικός ότι ο Τσιρώνης πυροβολήθηκε εξ επαφής (χωρίς ν’ αναφέρει ότι αυτοκτόνησε) δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ναι μεν πυροβολήθηκε εξ επαφής αλλά είναι εξακριβωμένο ότι βρισκόταν πολύ κοντά στην μπαλκονόπορτα κι όταν δε μου φαίνεται καθόλου δύσκολο να πέρασε ένα οπλισμένο χέρι ανάμεσα απ’ το τσεκουρωμένο ρολό και να πυροβόλησε – έστω και για εκφοβισμό – και η σφαίρα να βρήκε το κεφάλι του Τσιρώνη.», με τα παραπάνω λοιπόν που αναλυτικά μπορείτε να τα διαβάσετε στις εφημερίδες ΑΥΓΗ και ΒΗΜΑ της εποχής εκείνης – διαφαίνεται ότι δεν υπάρχει σαφής αυτοκτονία και ότι η υπόθεση έκλεισε άρον – άρον για να μην ξανανοίξει ποτέ, ήδη τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό του.
Σ’ ότι αφορά την «πολιτική» του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και τη στάση των «οπαδών» του στο θέμα της «υποχρεωτικής αυτοκτονίας» ή και του ερωτήματος «δολοφονίας» του γιατρού Τσιρώνη αυτή είναι γνωστή για την σκόπιμη λήθη της παρά το γεγονός ότι ο Τσιρώνης τους εξυπηρέτησε όταν αυτοί – οι οπαδοί – ήταν εξόριστοι στον Αϊ Στράτη.
Σ’ ότι αφορά το «κόμμα Αρχών» του ΠΑΣΟΚ κι επειδή αυτό (το κόμμα) είναι γενάτο από αντιστασιακούς και ένα-ενατεσσερίτες και επειδή ο Βασίλης Τσιρώνης αντιστεκόταν στην κομματικοποίηση της αντίστασης, του ΠΑΣΟΚ που είναι σήμερα στην Εξουσία, δεν εννοεί να θέσει σε διαθεσιμότητα όλους εκείνους που ενήργησαν με αυτόν τον απάνθρωπο τρόπο οδηγώντας έναν άνθρωπο στη λύση «θανάτου» μέσα στο σπίτι του. Τέσσερα χρόνια μετά και σχεδόν ένας χρόνος με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ζητάμε να γίνουν ανακρίσεις και να διαπιστωθεί με ποιο τρόπο «βγήκε απ’ τη μέση» ο γιατρός Τσιρώνης και να απομακρυνθούν και να τιμωρηθούν όσοι παρανόμησαν, αναγκάζοντας έναν άνθρωπο – σαν τον Τσιρώνη – να φτάσει στα έσχατα όρια μιας παρανομίας, του αυτοεγκλεισμού, της μεταβολής της οικογενειακής του Εστίας σε «ταμπούρι», και… του θανάτου του , για τον οποίο διατηρούμε βάσιμες αμφιβολίες πέρι του ότι πρόκειται για αυτοκτονία.
 ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ 8/7/1982

Το παρακάτω άρθρο με τον τίτλο: «ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΟΡΓΗ»
δημοσιεύτηκε στη σελίδα 5, του Ιδεοδρόμιου Νο 31, 23 Ιούλη 1979,
με αφορμή την πρώτη χρονιά του «θανάτου»
του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη, όπου αποκαλύπτονται πολλά…
Θα μου πείτε και μένα ότι είμαι όψιμος αγανακτησίας που θυμήθηκα τον Τσιρώνη, ακριβώς στην επέτειο της περσινής δολοφονίας του, αλλά βέβαια αν θέλετε να μοιραστούμε την ευθύνη, αυτή είναι ένα προς έξι χιλιάδες (αναγνώστες) επαναλαμβανόμενη επί είκοσι φορές, δηλ. όσα τεύχη βγήκανε απ’ το νούμερο 9 και πέρα – μέχρι σήμερα.
Κανένα γράμμα, καμιά φράση, καμιά διαμαρτυρία, κανένα οργισμένο σχόλιο συμπάθειας δεν ήρθε εδώ στο ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ για την υπόθεση Τσιρώνη. Φαίνεται ότι «η κοινή γνώμη», αφού «έφαγε» μια για πάντα το θέμα του Τσιρώνη, κατάπιε μαζί και όλους τους οργισμένους και μαχητικούς αγωνιστές που τον επισκέπτονταν και βγάζανε φωτογραφίες μαζί του, αγόραζαν το μπλε βιβλιαράκι και όταν δεν το βρίσκαν το φωτοτυπούσαν, περνούσαν έξω από το σπίτι του – δήθεν περαστικοί – για ν’ ακούσουν την εκπομπή του και τέλος στην κηδεία του ορκιζόντουσαν με τη γροθιά ψηλά… εκδίκηση (το τελευταίο ισχύει για τους αριστεριστές).
Εγώ είμαι ένας απ’ αυτούς που και στο σπίτι του πήγα τρεις βδομάδες πριν τη δολοφονία και φωτογραφίες έβγαλα μαζί του και μαγνητοφωνημένη συνέντευξη του πήρα και σε τρία διαφορετικά ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΑ έγραψα «πύρινα» άρθρα και στην κηδεία δεν πήγα και καμιά γροθιά εκδίκησης δεν σήκωσα, όταν μάλιστα δολοφονήθηκε… παραθέριζα στο Λέχαιο Κορινθίας.
Ο Τσιρώνης ο ίδιος πίστευε και θα το πίστευε ακόμα αν ζούσε, ότι «στο αρχείο της συνείδησης του λαού καταγράφονται οι πολιτικές δολοφονίες που κάποια μέρα ξεσπάνε ενάντια στο κράτος».
Πίστευε και σε πολλά άλλα μαρξιστικογενή ιδεολογικά εκτρώματα. Όμως αυτό δεν ήταν η αιτία του θανάτου του από αστυνομικό όπλο.
Την αιτία του θανάτου του την ξέρουμε όλοι, αλλά κανείς δεν κουνιέται να την πει ανοιχτά. Η ενέργεια που τον οδήγησε στο θάνατο κάτω απ’ την αστυνομική βία ήτανε μία και μοναδική. Όταν από μια πλήξη πια στον πρώτο καιρό της αυτοεξορίας του μέσα σ’ εκείνο το διαμέρισμα αποφάσισε ο Βασίλης Τσιρώνης να μιλήσει πιο ανοικτά για τον εκδότη Χρήστο Λαμπράκη και τους κωλοπετσωμένους μπράβους του δημοσιογράφους, από εκείνη τη στιγμή μπορούμε να πούμε ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Η αστυνομία, το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τα εκτελεστικά εισαγγελικά του όργανα έπαιξαν το ρόλο εκτελεστού, σπρωγμένου από τις γνωστές «αόρατες δυνάμεις» (όπως έλεγε μέχρι χτες το ΚΚΕ) του κατεστημένου ελληνικού τύπου.
Τα πιο αδύνατα εκδοτικά συγκροτήματα που είχαν και στο παρελθόν τους μια «αντιστασιακή δράση» επεσήμαναν με μασημένες κουβέντες τον «θρίαμβο» του συγκροτήματος Λαμπράκη που κατόρθωσε να ενεργοποιήσει τη δικαστική μηχανή, να δημιουργήσει τις παραμονές της εισβολής στο σπίτι του Τσιρώνη εκείνες τις γνωστές συσκέψεις, όπου αποφασίστηκε η «διακοπή του ενοχλητικού».
Το ότι ο Τσιρώνης ήτανε ένας… μόνος κάου-μπόυ, αυτό φάνηκε από το μετέπειτα ανεμοσκόρπισμα. Τα παιδιά του, η γυναίκα του, οι υπουργοί του, οι οπαδοί του («λίγοι αλλά εκλεκτοί», μου έλεγε) και άλλοι θεωρητικοί, ανεμοσκορπίστηκαν χωρίς ούτε ένα… πολιτικό μνημόσυνο να κάνουν σ’ ένα θέατρο.
Ο Βασίλης Τσιρώνης το ήξερε αυτό, μου είχε παρουσιάσει την πιο ζοφερή εικόνα για τους συνεργάτες του.
Ο Μαθιουδάκης, μου έλεγε, έσπασε, το Σκανδάλη φοβάμαι. Όχι μη σπάσει, φοβάμαι για το ρομαντισμό του. Για τους άλλους αφήνω συνέχεια ερωτηματικά. Οι εξελίξεις θα το δείξουνε.
Ο θεωρητικός του Νίκος Βάληνδας, γραβατώθηκε και γυρίζει σαν χαμένο παρτάλι. Όταν μάλιστα στο τεύχος Νο 15 του ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟΥ του Νοέμβρη του 78 δημοσίευσα το άρθρο του που μου είχε δώσει ο Τσιρώνης «σχετικά με την ξενολακέδικη αριστερά και τα σημερινά ρετάλια», ο Βάληνδας άρχισε να λέει φανταστικά παραμύθια σε τρίτους, χωρίς να τολμήσει καν να έρθει απ’ το γραφείο του ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟΥ.
Λέγοντας για τον αντιστασιακό δευτερεύοντα τύπο, εννοούσα τα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ», την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», καθώς και μερικές φυλλάδες του αριστερίστικου κατεστημένου τύπου, που συνεχώς… «εκ της κόνεώς του αναγεννάται». (… τέσσερις μέρες μετά την εκτέλεση του Τσιρώνη ο νεόκοπος δημοσιογράφος Νίκος Πλατής, εργαζόμενος στο δημοσιογραφικό συγκρότημα Λαμπράκη και παίρνοντας εντολή απ’ τον ίδιο τον Λαμπράκη να κάνει ένα θέμα υπέρ του Τσιρώνη στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, αυτό το περιοδικό της ιδεολογικής μαστουροποίησης του ελληνικού λαού, μ’ έπαιρνε μανιωδώς στο τηλέφωνο για να με βρει και να του δώσω πληροφορίες για τον Τσιρώνη. Η απάντησή μου ήταν γαμοσταυρίδι ακατάσχετο).
Το κομμάτι στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ έγινε από τον Πλατή με μια ευκαιριακή άλλη δημοσιογράφο και ο κόσμος έμεινε κατάπληκτος για την ακέραιη στάση του συγκροτήματος Λαμπράκη απέναντι στο έγκλημα.
Οι μήνες ήλθαν και παρήλθαν, μερικά μελαγχολικά συνθήματα στους τοίχους όπως
ΚΑΣΙΜΗ ΤΣΙΡΩΝΗ  - ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ…
Οι περαστικοί μέσα απ’ τα αυτοκίνητα ρίχνουν μια ματιά στα συνθήματα, αισθάνονται ότι αυτοί δεν θα δολοφονηθούν ποτέ τόσο άμεσα από το κράτος, μόνο καμιά φορά κανένας συνταξιούχος αστυνόμος του Ταμείου θα τους χτυπήσει την πόρτα, κραδαίνοντας κανένα ξεχασμένο φόρο…
…μελαγχολία.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ διέκοψε με πολύ εύσχημο τρόπο την αναδημοσίευση των κειμένων από το Μπλε βιβλιαράκι του Τσιρώνη. Οι εισβολείς των ΜΑΤ ξεθάρρεψαν, πάψαν να φοβούνται τυχόν κυρώσεις. Ένας μάλιστα εισαγγελέας έβγαλε και πόρισμα ότι όλα γίναν νόμιμα στην εισβολή κατά της οικίας του Τσιρώνη, ορισμένοι γιατροί – δήμαρχοι Ν. Ιωνίας που λέγαν ότι η κοιλιά του Τσιρώνη ήταν τρύπια από σφαίρες, ηρέμησαν κι αυτοί – ίσως τώρα να έχουν εφιάλτη την κοιλιά του Τσιρώνη - ….. Η υπόθεση Γιάννη Σερίφη κατασκέπασε την υπόθεση Τσιρώνη. Βγήκε ο Σερίφης έξω και οι Κασίμηδες και οι Τσιρώνηδες μπήκαν στο αρχείο. Μερικοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δημοκόπησαν, μερικοί καθηγητές του Πανεπιστημίου κούνησαν απελπιστικά το κεφάλι τους, ένας μάλιστα το κουνάει γιατί έχει πάρκινσον… ώσπου φτάσαμε την Κυριακή 17-18 Ιουνίου 1979, όπου άλλος καθηγητής του Ποινικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ν.Κ.Ανδρουλάκης, σε μια κρίση βιασύνης, μεταθέτοντας κατά ένα περίπου μήνα πριν την επέτειο του τραγικού θανάτου του άκακου αρχηγού ενός ιδιωτικού κράτους, ξεσπαθώνει εναντίον των μηχανισμών συντριβής σε δύο άρθρα του. Είκοσι μέρες αργότερα οι εφημερίδες στα ψηλά καλούν το λαό για το ετήσιο μνημόσυνο που διοργανώνει η οικογένειά του στον τάφο του Τσιρώνη (σύνολο 50 άνθρωποι παραβρέθηκαν) και ο Γιώργος Βότσης, ένας δημοσιογράφος έχει γίνει το κάρφος της κομμουνιστοφοβίας, κάνει μια επιφυλλίδα με τίτλο «Οι «ενοχλητικοί» εξοντώνονται ανυπεράσπιστοι».
Πριν λίγο καιρό ο πατέρας του Γιάννη Σκανδάλη πεθαίνει από συγκοπή έξω από τις φυλακές Κέρκυρας σε μια προσπάθεια να δει τον βασανισμένο γιο του από τους δεσμοφύλακες, ακριβώς γι’ αυτό το παιδί που φοβότανε ο Βασίλης Τσιρώνης ότι θα την πλήρωνε σαν εξιλαστήριο θύμα, γιατί με το να τον κρατάνε μέσα επιβεβαιώνουν ότι ο Τσιρώνης δεν ήταν ένας φτωχός και μόνος κάου-μπόυ, αλλά είχε και… οπαδούς.
Τ’ άλλα όλα τα ξέρετε, είναι περιττό να αναμασάμε κάθε χρόνο τα ίδια. Το κατεστημένο πια κόμμα (ένα είναι το κόμμα) ξέχασε τις δικές του, του παρελθόντος, δολοφονίες και σήμερα ταυτίζεται με πάσης λογής ασφαλίτες, μη αναφέροντας στα έντυπά του παρά μόνο τα «εγκλήματα» που το αφορούν. Οι δολοφονημένοι για το κόμμα είναι μόνο οι οργανωμένοι στο κόμμα. Οι άλλοι όλοι είναι απλώς δολοφονημένοι. Δεν αποκλείεται σε μερικά χρόνια κάποιος φωτισμένος ινστρούχτορας του ΚΚΕ ν’ ανακαλύψει στα χειρόγραφα του Τσιρώνη μικρομαρξιστικά σπέρματα και να τον βγάλουν κι αυτόν ήρωα για κατανάλωση μνημοσύνων, φεστιβάλ, λόγων, φωτογραφιών και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί η άκαμπτη νοοτροπία ενός γραφειοκρατικού κόμματος.
Όσοι από σας που διαβάζετε αυτό το άρθρο έχετε το Γαλάζιο βιβλίο του Τσιρώνη, μη το φυλάτε σαν αρχείο ή σαν πολύτιμο αντικείμενο ενός δολοφονημένου, δίνετέ το για ανάγνωση, φωτοτυπήστε το σε πολλά αντίτυπα, ώσπου και άλλοι να καταλάβουν ότι αγώνας δεν σημαίνει μόνο ένταξη στα κόμματα, σημαίνει και προσωπική παρόρμηση που μπορεί να φτάσει στους περιορισμένους τοίχους ενός διαμερίσματος από μπετόν στο Παλιά Φάληρο.
Φαίνεται ότι τελείωσε μια για πάντα η εποχή που κυνήγαγαν τους ληστές επάνω στα βουνά και στις σπηλιές. Το παράδειγμα του Τσιρώνη μας δείχνει ότι όταν θες ν’ αντισταθείς αυτό μπορείς να το κάνεις μέσα σ’ ένα διαμέρισμα τριών δωματίων και κουζίνας.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ

11 ΙΟΥΛΗ 1979

Συμπληρώθηκε σήμερα χρόνος από την ημέρα που ο Ελληνικός λαός έχανε κάτω από την απάνθρωπη κρατική Καραμανλική βία έναν μεγάλο οδηγητή και εγγυητή της λευτεριάς του, τον σπάνιο γιατρό Τσιρώνη.
Συγκεντρωθήκαμε στον τάφο του για να τιμήσουμε τη μνήμη εκείνου που στάθηκε ορθός 20 ολάκερα χρόνια στην πρωτοπορία , την αιχμή του αγώνα, εθελοντής, στο πλευρό του λαού, πρώτος στο λόγο και στην πράξη, γνώστης του τιμήματος του αγώνα του, και που έπεσε ορθός σώζοντας την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού και διεκδικώντας την ευημερία του.
Λέμε το γιατρό Τσιρώνη: Οδηγητή, αγωνιστή, επαναστάτη. Οδηγητή γιατί κατάφερνε διαρκώς να επαληθεύει τη θεωρητική θεμελίωση της πολιτικής γραμμής του με την πρακτική του αγώνα του, που άγγιζε βαθιά, εξέφραζε και οδηγούσε σε κατακτήσεις πολιτικής συνείδησης το λαό. Αυτή η αδιαμφισβήτητη αλήθεια του Τσιρώνη ήταν που έβαζε σε πανικό συναγερμού ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό κάθε φορά που ένα τεράστιο πανό, αντάξιο των πολιτικά διαμορφωμένων κοινωνικών απαιτήσεων στήνονταν μπροστά στο Πανεπιστήμιο, το Σύνταγμα ή την Ομόνοια, όταν ξαφνικά εμφανίζονταν σε πλατείες ή σταθμούς οι γνωστές περιζήτητες στο λαό εφημερίδες του ΟΕΜ, ή έπεφταν οι προκηρύξεις μέρα μεσημέρι και γράφονταν ΟΕΜικά καθοδηγητικά συνθήματα στους τοίχους.
Έτσι στην πράξη, η αλήθεια του οδηγητή γίνεται αλήθεια του αγωνιστή και του επαναστάτη, που κατορθώνει, ξεπερνώντας τον κηρυγμένο ολομέτωπο αποκλεισμό ενάντια στην πολιτική της γραμμής του για προτεραιότητα στην Εθνική Ανεξαρτησία της πατρίδας, να μας οδηγήσει μπροστά σ’ ένα είδος επανάστασης της πιο ειρηνικής και άρα πιο επικίνδυνης στα μάτια των εχθρών του, που περπατούσε στους δρόμους της Αθήνας, που συντελούνταν στις ψυχές των ανθρώπων, που επαληθεύονταν στις κάλπες του ’77 (250.000 ψηφοφόροι των λευκών επαναστατικών δελτίων) και εξακολουθεί να θερμαίνει τις ψυχές σήμερα, σπίθα λευτεριάς, σκυτάλη του ασταμάτητου, τίμιου και παντοδύναμου αγώνα.
Η ποσοτική λοιπόν συσσώρευση έφερε την ποιοτική αλλαγή του αγώνα του Τσιρώνη. Νομοτελειακά Μαρξιστικά θέλετε Λενινιστικά μέσα στο ’77 δημιουργήθηκε μια νέα πολιτική πραγματικότητα που δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί απ’ το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο με τον συνηθισμένο τρόπο, τις φυλακές, τις εξορίες, τις σκευωρίες κ.λ.π. πάντα.
Έμπαινε λοιπόν γι’ αυτούς οξύ το δίλημμα της πολιτικής: Να αναγνωρίσουν τον Τσιρώνη ή να τον σκοτώσουν. Και προτίμησαν το δεύτερο αγνοώντας την πραγματικότητα ή το νόμο της λογικής. Επειδή όμως καλά ξέρουν πως κανένας δεν μπορεί να παραβαίνει ατιμωρητί το νόμο της λογικής, έπρεπε να δημιουργήσουν «ασπίδα κάλυψης» στα εγκληματικά τους σχέδια.
Αποδύθηκαν στη συνέχεια σ’ ένα είδος ξέφρενης συκοφαντικής εκστρατείας απ’ τον τύπο και την τηλεόραση κατά τη διάρκεια της οκτάμηνης πολιορκίας του σκοπεύοντας σε κάποια ψυχολογική διεργασία αποθάρρυνσης του ελληνικού λαού που επηρέαζε ο Τσιρώνης και ταυτόχρονα στην πολιτική απομόνωσή του, χωρίς όμως να το κατορθώνουν, και στρουθοκαμηλίζοντας για τον τελικό τους σκοπό που είναι και η δολοφονία του Τσιρώνη, σπεύδουν ωμά στυγνά και αδίστακτα το «σχέδιό» τους.
Το να αναγνωρίσουν πάλι τον Τσιρώνη, αποδεδειγμένα εκλεγμένο ηγέτη, σήμαινε να προβούν σε παραχωρήσεις υπέρ του λαού και δεν φαινόνταν διόλου διατεθειμένοι για κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα πρόθεσή τους ήταν να εντείνουν ακόμα περισσότερο τη φτώχεια του. Άλλωστε εδώ βρίσκεται και το κλειδί της δολοφονίας του Τσιρώνη και κάθε γνήσιου λαϊκού ηγέτη ή ηγετικής προσωπικότητας σαν τον Σαράφη, το Λαμπράκη ή τον Παναγούλη.
Και εκεί λοιπόν που ένα «τροχαίο» ή «ένας Κοτζαμάνης» δεν χωρούσε, επιστρατεύτηκε ο ποινικός νόμος, κοντά στο νόμο των λαϊκών δικαίων, ο από μηχανής θεός του ιμπεριαλισμού και έδωσε τη λύση που ήθελαν στο ακανθώδες πολιτικό δίλημμα για αναγνώριση του Βασίλη Τσιρώνη με τη δολοφονία του Τσιρώνη.
Η υπόθεση παραμένει ανοικτή και καταγγέλλουμε ακόμη:
Ο Κώστας Τσιρώνης που κινδύνεψε από τις σφαίρες των κρανοφόρων καθώς διασταυρώνονταν πάνω απ’ το κεφάλι του τα χαράματα στις 11 του Ιούλη ’78 στην Άρεως 35, υπέστη προ 4μήνου δολοφονική απόπειρα από άγνωστο δολοφόνο στο σπίτι του στην Περούτζια της Ιταλίας ενώ διάβαζε στο δωμάτιό του και του κατάφερε μαχαιριά βάθους 20 εκατ. Απ’ την αριστερή πλευρά προς την κοιλιακή χώρα που λίγο έλειψε ν’ αποβεί θανατηφόρα, εάν δεν προλάβαινε ο αδελφός του (δυο λεπτά μετά τον τραυματισμό) να τον μεταφέρει στο επείγον χειρουργείο εγκαίρως.
Απόπειρα συγκάλυψης του χαρακτήρα της δολοφονικής απόπειρας κατά του Τσιρώνη έγινε απ’ τον Ιταλικό τύπο. Ενώ ο Κώστας Τσιρώνης χαροπάλευε στο επείγον χειρουργείο η τοπική RATIONE κρυφά και πάνοπλοι για να εφαρμόσουν στο σκοτάδι το πιο βρώμικο, ύπουλο και βάρβαρο εγκληματικό σχέδιο που θα μπορούσε να διανοηθεί μόνο ένας χίτλερ στην Ελλάδα.
Το μπλόκο άρχισε σε ακτίνα γύρω απ’ το σπίτι του Τσιρώνη πάνω από πέντε τετράγωνα. Λαός δεν μπορούσε να σπεύσει στου Τσιρώνη. Περισσότεροι από 500 αστυνομικούς εμπόδιζαν το λαό με προτεταμένα περίστροφα να βγαίνει απ’ τα σπίτια του ώσπου να ολοκληρωθεί {…}
{…} της Περούτζια έγραφε πώς ο Τσιρώνης μαχαιρώθηκε «για μια ωραία Ελληνίδα.
Η προκαταβολικά σερβιρισθείσα – ποιος ξέρει από ποιους – πληροφορία στην εφημερίδα βόλευε ασφαλώς εκείνους που ασφαλώς ενέχονταν στην παρ’ ολίγο δολοφονία του γιου του Τσιρώνη.
Μετά τις ανακρίσεις ακολούθησαν άλλα δημοσιεύματα κατά τα οποία η υπόθεση δολοφονικής απόπειρας εναντίον του Κώστα Τσιρώνη έπαιρνε πολιτική τροπή και χαρακτηρίζονταν ασύστατη η «πρώτη πληροφορία», αλλά σε ότι αφορούσε την ανακάλυψη του φονιά και των συνεργατών του καμιά πρόοδος.
Συγκινητική υπήρξε η συμπαράσταση στον Κώστα Τσιρώνη των Ελλήνων φοιτητών της Ιταλίας ακόμα και ξένων που ξενύχτησαν αλληλοδιάδοχα δίπλα στο κρεβάτι του. Τους ευχαριστούμε καθώς και τους καλούς μας φίλους απ’ εδώ, που ενεργά συμπαραστάθηκαν στην οικογένεια ν’ αντιμετωπίσει αυτή τη μεγάλη δοκιμασία που της προκάλεσε πρόσθετα ο ιμπεριαλισμός.
Μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Κώστα Τσιρώνη δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στοχεύουν πλέον την οικογένεια Τσιρώνη.
Οι αριστερές αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις οφείλουν να συσπειρώνονται και να οργανώνουν την άμυνά τους.
Είναι κοινή συνείδηση πως οι αριστερές μάζες στη βάση τους είναι ενωμένες και το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο χτυπάει στη βάση, χτυπάει το λαό, ακόμα κι όταν σφάζει έναν γιατρό Τσιρώνη.
Σήμερα το αίμα έτρεξε στο δικό μου σπίτι δυο φορές.
Αύριο θα τρέξει στο δικό σου άνθρωπε, έλληνα πολίτη.
Την πιο μεγάλη έκκληση που έχω να κάνω είναι για ένωση. Ένωση της αριστεράς.
Ενότητα στον αγώνα της αν δεν θέλει να δικαστεί απ’ τον Ελληνικό λαό γιατί εγκλημάτησε σε βάρος του, όσο και ο ιμπεριαλισμός.
Βαρβάρα Τσιρώνη
Παναγιώτης Τσιρώνης
Κώστας Τσιρώνης

Το Βήμα, ο Μπάλκος και τα ΜΕΑ
(Από το 29ο τεύχος του Σχολιαστή, Αύγουστος 1985)

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 Ιουλίου 1978, πριν από εφτά χρόνια δηλαδή, βλέπει το φως της δημοσιότητας ένα πρωτοσέλιδο σχόλιο του ΒΗΜΑΤΟΣ, με τίτλο «ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ;»
«Υπάρχουν φορές που στον απλό πολίτη δημιουργείται ένα απλό ερώτημα: από το σημερινό ελληνικό Κράτος λείπει η σοβαρότητα ή το αίσθημα ευθύνης;… Ο περιβόητος «γιατρός» του Παλαιού Φαλήρου δεν αρκείται στο ότι ίδρυσε κάποιο «κράτος» και μένει εκεί (δηλαδή στο διαμέρισμά του) παρά το γεγονός ότι εκκρεμούν σε βάρος του εντάλματα». Το σχόλιο, που σημειωτέων είναι ανυπόγραφο, συνεχίζει λέγοντας ότι «αυτό που δεν κάνει η αστυνομία, κάποια στιγμή μπορεί να το κάνουν κάποιοι κάτοικοι της πολυκατοικίας όπου εδρεύει ο «γιατρός Τσιρώνης». Να τον συλλάβουν και να τον παραδώσουν στους αδρανούντες…» Και το σχόλιο τελείωνε ως εξής: «Ποιος κάποτε θα αποφασίσει να προστατεύσει το κύρος και την αξιοπιστία του Κράτους; Διότι και η υπόθεση Τσιρώνη υπογραμμίζει την ανυπαρξία Κράτους».
Βέβαια το Κράτος υπάρχει. Και το ξέρουν καλύτερα απ’ όλους αυτοί που συνήθως το επικαλούνται, ίσως γιατί το ζουν από μέσα. Την επομένη, 8 Ιουλίου, ο Α. Μπάλκος, υπουργός Δημόσιας Τάξης της Ν.Δ., στέλνει επιστολή που δημοσιεύεται πρωτοσέλιδη και όπου ο περιβόητος υπουργός πληροφορεί το ΒΗΜΑ ότι «το θέμα Τσιρώνη απασχολεί από μακρού το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. Προκειμένου όμως η Αστυνομική Αρχή να προβεί στην είσοδο στο διαμέρισμα του Τσιρώνη και στη σύλληψή του χρειάζεται, όπως είναι γνωστό, άδεια και παρουσία του αρμόδιου εισαγγελέα. Τέτοια όμως άδεια δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής».
Το ΒΗΜΑ ικανοποιημένο στρέφεται αλλού: «ο αρμόδιος εισαγγελέας που δε δίνει την άδεια, τι λέει;»
Την επομένη, 9 Ιουλίου, ο αρμόδιος εισαγγελέας Εφετών Παν. Κανέλλος με επιστολή του κάνει σαφές τελειώνοντας το εξής: «Καθίσταται φανερό εκ των ανωτέρω ότι όχι μόνο δεν ηρνήθημεν να «παράσχωμεν άδειαν» δια την σύλληψιν του περί ου πρόκειται, αλλά αντιθέτως εξ’ αρχης παραγγείλαμεν την εκτέλεσίς των και εγνωρίσαμεν εις την ως άνω Αστυνομική Διεύθυνσιν ότι είμεθα έτοιμοι να παράσχομεν οιανδήποτε, ως ο νόμος ορίζει, συνδρομήν και δη εκπρόσωπον της δικαστικής εξουσίας, δια την ενέργειαν των περαιτέρω νομίμων».
Την Τρίτη 11 του μηνός το ΒΗΜΑ επανέρχεται με κύριο πρωτοσέλιδο ανυπόγραφο άρθρο και διαπιστώνει ότι «χειρότερο κι από το ίδιο το γεγονός της διωκτικής απραξίας της αστυνομίας είναι η ατμόσφαιρα ανυπαρξίας του κράτους που δημιουργείται».
Την ίδια μέρα, 28 κομμάντος της Διμοιρίας Ειδικών Αποστολών με επικεφαλής τον Μ. Γεωργακάκη και με σχέδιο που εκπονήθηκε στο Υπουργείο Δημ. Τάξης, θα πραγματοποιήσουν την έφοδο στο διαμέρισμα του Τσιρώνη που θα καταλήξει στο θάνατό του. Ο γιατρός, οχυρωμένος σ’ ένα δωμάτιο του διαμερίσματός του, ενώ οι Διμοιρίτες χτυπάνε με ρόπαλα τα κάγκελα του μπαλκονιού και πετάνε δακρυγόνα μέσα στο δωμάτιο, αρνείται να παραδοθεί. Το πρώτο μέρος της οικογένειας Τσιρώνη που βγαίνει από το δωμάτιο είναι η μικρή κόρη του, 8 χρονών τότε, μη μπορώντας να αναπνεύσει. Ακολούθησαν οι δυο γιοί του, ενώ η γυναίκα του έμεινε μέχρι τέλους μαζί του φωνάζοντας «οι φασίστες σκότωσαν τον Τσιρώνη μέσα στο σπίτι του».
Η κυβέρνηση Καραμανλή δυο μέρες μετά ήταν αρκετά αποκαλυπτική. Ο Τσιρώνης με τις «αντικρατικές και αντικοινωνικές εκδηλώσεις του ήταν συνεχής απειλή και διαρκής κίνδυνος για τους αθώους πολίτες. Πολίτες κάθε κόμματος και εφημερίδες κάθε πολιτικής αποχρώσεως καλούσαν τις αρχές να θέσουν τέρμα στην επικίνδυνη δράση του Τσιρώνη».
Πραγματικά: κόμματα, που άφησαν ακάλυπτο τον Τσιρώνη, δίνοντας το δικαίωμα στη Ν.Δ. να μοιράζεται μαζί τους την ευθύνη για τη δολοφονία του. Τύπος, που προετοίμασε τη συναίνεση σ’ αυτήν την απροκάλυπτη και ωμή κατασταλτική ενέργεια του Κράτους.
Το ΒΗΜΑ είναι χαρακτηριστικό, όχι το μόνο.
Όσοι δεν έχετε δει τη «Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ», η υπόθεση Τσιρώνη πρέπει να σας είναι ένας παραπάνω λόγος για να την επιδιώξετε στα θερινά σινεμά.
Χ.Β

13 Μαΐ 2011

Ντου φοιτητων ιατρικης στο γραφειο του υφυπουργου Υγειας

ΑΠ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ ΦΥΓΑΔΕΥΤΗΚΕ Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

Σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίσθηκαν λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι στο υφυπουργείο Υγείας. Φοιτητές ιατρικής που ήταν συγκεντρωμένοι και είχαν κλείσει την Αριστοτέλους έκαναν εισβολή στο κτίριο.

Και όχι μόνο αυτό. Οι φοιτητές επιχείρησαν να μπουν δια της βιας στο γραφείο του υφυπουργού Υγείας, Μιχάλη Τιμοσίδη την ώρα που εκείνος ήταν εκεί. Τότε άνθρωποι του υφυπουργού και η ασφάλειά του τον φυγάδευσαν εκτός υπουργείου από μια άλλη πόρτα.
Πηγή: Athens.indymedia

Και ενημέρωση με επιστολή προς τα Μ.Μ.Ε. από το Κι.Ν.Ι.

Κίνημα Νέων Ιατρών

Blog:http://medkinima.blogspot.com/

e-mail: medkinima@gmail.com
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 12 Μαΐου το μεσημέρι συγκέντρωση φοιτητών ιατρικής στο Υπουργείο Υγείας. Η αδιαλλαξία του υπουργείου επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά αφού η ηγεσία του κρυβόταν κυριολεκτικά. Οι προπτυχιακοί συνάδελφοι για πολλή ώρα περιηγήθηκαν στους ορόφους του Υπουργείου, προσπαθώντας να βρουν - τον καθ’ ύλην αρμόδιο υφυπουργό !
Ως δια μαγείας εξαφανίστηκε και δεν υπήρχε κανείς για να δεχτεί τους φοιτητές. Γνωρίζουν πως η ιατρική σχολή τελεί υπό κατάληψη λόγω του προσχεδίου που σκοπεύουν να περάσουν το επόμενο διάστημα στη Βουλή. Ένα προσχέδιο νόμου όπου δημοσιεύθηκε Κυριακή των Βαΐων σε κυριακάτικη εφημερίδα κι ενώ τα συλλογικά μας όργανα δεν ενημερώθηκαν ποτέ και από κανέναν. Ένα προσχέδιο όπου ακυρώνει χρόνια ολόκληρα συναδέλφων που αναμένουν για την έναρξη ειδικότητας όντας στην ανεργία. Χωρίς σχεδιασμό, χωρίς καμία προοπτική, αντιγράφοντας επιφανειακά και κακέκτυπα συστήματα άλλων χωρών.
Καταγγέλλουμε την αδιαλλαξία όλης της ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τους καλούμε να λάβουν σοβαρά υπόψη, τους αυριανούς θεράποντες ιατρούς της χώρας.
Λόγω επικείμενων συγχωνεύσεων και μείωση κλινών έχουν ξεκινήσει την κωλυσιεργία των διορισμών. Αυτοί θεωρούν ως λύση τις εξετάσεις, εμείς αντιπροτείνουμε αύξηση των θέσεων ειδικότητας και αναδιοργάνωση των δομών του ΕΣΥ. Θα το αντιληφθούν και οι ίδιοι πως οι εξετάσεις θα είναι περιττές αν γίνουν οι απαραίτητες βελτιώσεις.
Ωστόσο αυτοί το προσεγγίζουν τεχνοκρατικά εμείς στην πραγματική του διάσταση διότι είμαστε οι στυλοβάτες του ΕΣΥ δουλεύοντας πολλαπλάσιες ώρες από ότι οι ίδιοι.

Κίνημα Νέων Ιατρών

11 Μαΐ 2011

Διαδηλωτης της απεργίας χαροπαλεύει στο Γ.Κ. Νίκαιας (Ανεπιβεβαίωτη από επίσημες πηγές αλλά διασταυρωμένη από συναδέρφους)

Συμφωνα με ανεπιβεβαίωτες (από επίσημες πηγές) πληροφορίες, αλλά που διασταυρώνονται από τουλάχιστον 2 συναδέρφους, ο τραυματίας στο Γ.Κ. Νίκαιας από γκλόμπ μπάτσου είναι σε αρκετά κρίσιμη κατάσταση μετά το Χειρουργείο (αναφέρονται ανισοκορία και επισκληρίδιος αιμοραγία κατά την προσελευση η οποία σταμάτησε μετά το Χειρουργείο).

Παραμένει διασωληνωμένος σε κρίσιμη κατάσταση.

Υπάρχουν μη διασταυρωμένες πληροφορίες επίσης για μια γυναίκα στον Ευαγγελισμό με σπληνεκτομή μετά τα επεισόδια

Τέλος μόνο για το Γ.Κ. της Νίκαιας αναφέρονται τουλάχιστον 30 τραυματίες από την πορεία

edit ώρα 20:46 ενημέρωση

Ανακοίνωση Τοπικής Επιτροπής ΕΙΝΑΠ Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας
11/5/2011
Σήμερα γίναμε μάρτυρες της ατέλειωτης και ασύλληπτης βαρβαρότητας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των μνημονίων προκειμένου να καταστείλει κάθε υγιή αντίδραση πολίτη που αντιστέκεται στα σχέδια που απεργάζεται το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και εφαρμόζουν πιστά οι υπηρέτες τους στη χώρα.


Δεκάδες τραυματισμένοι – χτυπημένοι από τα ΜΑΤ διαδηλωτές διακομίστηκαν με το ΕΚΑΒ ή ήλθαν μόνοι τους στο νοσοκομείο μας. Οι περισσότεροι με θλαστικά τραύματα στο κεφάλι. Ανάμεσά τους 30χρονος διαδηλωτής που διακομίστηκε σε βαριά, προθανάτιο κατάσταση, με ανισοκορία και τεράστιο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Αυτήν τη στιγμή χειρουργείται από συναδέλφους μας που αγωνίζονται να σώσουν τη ζωή του.
Καταγγέλλουμε την αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα.
Καταγγέλλουμε όλα τα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό της χώρας για την δολοφονική απόπειρα ενάντια στον συγκεκριμένο συμπολίτη μας που είναι σε βαριά κατάσταση και κινδυνεύει η ζωή του, αλλά και ενάντια σε όλους τους άλλους διαδηλωτές.
Η βία και η καταστολή ενάντια στο λαό που αντιστέκεται έχουν κοντά ποδάρια.
Η κυβέρνηση, με την ασύστολη τακτική του βιασμού όλων των λαϊκών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, αλλά και με την ωμή άσκηση βίας που άμεσα απειλεί τις ζωές συμπολιτών μας, το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώνει το πείσμα και την απόφαση που έχουμε πάρει να αγωνιστούμε μέχρις εσχάτων για να έχει ο λαός μας ψωμί, παιδεία και ελευθερία.
Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου τιμωρηθούν οι ένοχοι της δολοφονικής απόπειρας! Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου κερδίσει ο λαός μας όλα όσα δικαιούται!

11 Μάη συμμετέχοντας στην απεργία με το Κίνημα νέων ιατρών


Βρεθήκαμε σήμερα στους δρόμους Νέοι Ιατροί με το Kίνημα που δημιουργήσαμε προ 2μήνου. Μαζί με τον ΙΣΑ και την ΕΙΝΑΠ. Για τους περισσότερους από εμάς ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαμε σε κινητοποιήσεις, σε συγκεντρώσεις, σε πορείες… στο ΔΡΟΜΟ!

Πρώτη φορά, πρώτη εμπειρία… αρχικά αισθανθήκαμε αμήχανα ωστόσο λειτουργήσαμε ενστικτωδώς με αυθορμητισμό και προσπαθήσαμε να ενσωματωθούμε στο κλίμα της πορείας.
Χτες αργά μαζεύτηκαν άτομα για το πανό! Ένα πανό έχοντας τα σημάδια του πρωτάρη όσον αφορά το υλικό, το χρώμα αλλά και το σχεδιασμό!
Το σύνθημα στο πανό…

ΟΧΙ στην εξόντωση ιατρών και ασθενών

ΟΧΙ στη διάλυση του ΕΣΥ

με την υπογραφή του κινήματος και της ηλεκτρονικής μας διεύθυνσης.

 Στην πορεία αισθανθήκαμε την ανάγκη να φωνάξουμε, να δείξουμε πως μια γενιά ιατρών είναι απελπισμένη, οργισμένη με αβέβαιο μέλλον χωρίς καμιά προοπτική εργασιακή -προσωπική ...
Να δείξουμε πως αντιστεκόμαστε σε όλους αυτούς που σχεδιάζουν το μέλλον μας χωρίς οράματα, χωρίς σχεδιασμό χωρίς στόχο και προσανατολισμό, αλλά με προχειρότητα και καιροσκοπισμό.
Σε αυτούς που δεν ανέχονται τον διάλογο, την σύνθεση αλλά με αυταρχικό τρόπο προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνία εναντίον μας να μας κλείσουν τα στόματα μας και να θάψουν τα όνειρα μας.

Η αντίδραση του κόσμου στο πέρασμα μας συγκινητική. Καταλάβαμε πως ο κόσμος έχει αισθητήρια και περιμένει από εμάς. Ο ίδιος κόσμος που μας συμπεριφέρεται πιεστικά και θεωρώντας μας υπεύθυνους για την κατάντια του ΕΣΥ σε κάθε εφημερία! Διαπιστώνει πως η μόνη του ελπίδα για το ΕΣΥ και το σύστημα υγείας δεν είναι οι καρεκλοκένταυροι, αλλά οι νέοι ιατροί ως άφθαρτοι, ειλικρινείς και τίμιοι που μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα!

Ο κόσμος περιμένει από εμάς, το είδαμε στο βλέμμα του, στο χειροκρότημα του, στις παροτρύνσεις του. Ήταν μοναδικό, μεγαλειώδες συναίσθημα η ενσωμάτωση με τους υπόλοιπους, εργαζόμενους του ΕΚΑΒ, Ιδιωτικών Θεραπευτηρίων, λοιπούς υγειονομικούς.

Τα συνθήματα που κυριάρχησαν και μας ένωσαν:

Γιωργάκη Λοβέρδο και όλη η συντεχνία… Θα σας χειρουργήσουμε χωρίς αναισθησία

Δεν έχουμε ιατρούς, ούτε και υλικά, τελειώσανε τα ψέματα Λοβέρδο μασκαρά.

Ελλάδα, Ελλάδα Δημοκρατία… θέλουμε Δημόσια και Δωρεάν υγεία.

Γιωργάκη Λοβέρδο ακούστε το καλά αυτά τα νομοσχέδια θα μείνουν στα χαρτιά

Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Αφού καταλήξαμε στην πλατεία συντάγματος μαζί με τους εργαζόμενους το ΕΚΑΒ φωνάξαμε, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες και με τα πρώτα δακρυγόνα μεταφερθήκαμε σε καφέ στου Ψυρρή όπου ανταλλάξαμε απόψεις – συμπεράσματα για την πρώτη συμμετοχή σε Απεργία.

Σίγουρα το μέλλον το ατενίζουμε αισιόδοξα και ήταν κοινή διαπίστωση πως ξεκινάει ένα ακομμάτιστο, πρωτοποριακό κίνημα δίκην χιονοστιβάδας που θα γιγαντωθεί για να φέρνει μόνο νίκες στο ιατρικό – κοινωνικό γίγνεσθαι.

Συνεχίζουμε την προσπάθεια συσπείρωσης και συνοχής του Ιατρικού κόσμου του υπό διωγμού και εν δυνάμει ανέργου, του παραμελημένου επιστημονικού κόσμου.

ΟΛΟΙ μαζί μπορούμε ας το αποδείξουμε…

ΟΧΙ μόνο για το μέλλον μας αλλά και την κοινωνία μας…

9 Μαΐ 2011

κείμενο προς τον Ι.Σ.Α.

e-mail: medkinima@gmail.com

Προς :
Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών

Θέμα:
Προσχέδιο νόμου εκπαίδευσης - μετεκπαίδευσης και ιατρικών ειδικοτήτων
Λίστες αναμονής για την έναρξη ειδικότητας.

Το υπουργείο αποφάσισενα τις καταργήσει εν μια νυκτί. Δυστυχώς ξέχασε ότι δεν είμαστε μόνο αριθμοί σε καταλόγους νοσοκομείων και νομαρχιών.
Είμαστε γιατροί με άδεια άσκησης επαγγέλματος, ίδια με αυτή των διευθυντών, των λοιπών συναδέλφων. Αξιολογηθήκαμε με ατελείωτες εξετάσεις στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα. Εργαστήκαμε ως αγροτικοί γιατροί προσφέροντας τις υπηρεσίες μας με ανύπαρκτα μέσα, προσπαθώντας για το καλύτερο στις πλέον αντίξοες συνθήκες.
Κάποιοι από μας έχουν ήδη ολοκληρώσει τμήμα της ειδικότητάς τους, μετά από πολυετή  αναμονή στις περίφημες λίστες. Με ατελείωτο κόπο, ατελείωτες εφημερίες, ατελείωτο άγχος. Σε νοσοκομεία που υπολειτουργούν. Χωρίς υλικά, χωρίς τεχνολογικά μέσα, με πολλές ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Και τώρα εξετάσεις για την έναρξη ειδικότητας; Το ΚΕΣΥ (ξανα)προτείνει, το υπουργείο διαψεύδει, θεσμοθετεί ωστόσο επιτροπή εκπαίδευσης. ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ!
Χωρίς κανέναν απολύτως διάλογο.

Σε μια χρονική στιγμή που το ΕΣΥ κυριολεκτικά καταρρέει, ο φόρτος εργασίας έχει αυξηθεί κατακόρυφα, το υπουργείο δίνει λύσεις... Συγχωνεύει νοσοκομεία και παγώνει τους διορισμούς. Προς όφελος τίνος; Σίγουρα όχι του ασθενούς… Αντί το υπουργείο να δώσει αξιόπιστες λύσεις στα σοβαρότατα προβλήματα
που ταλανίζουν τα νοσοκομεία, βρίσκει την ώρα για δηλώσεις τύπου ‘υλικά υπάρχουν’! Βρίσκει την ώρα για σχηματισμούς επιτροπών εκπαίδευσης
ειδικευόμενων! Μήπως επιτροπών εξόντωσης ειδικευόμενων;
ΆΛΛΗ ΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ;

Υπάρχει πλεόνασμα γιατρών είναι η απάντηση.
Αλήθεια γνωρίζει κ Υπουργός, ρώτησε τους κατοίκους της επαρχίας πόσο ασφαλείς νιώθουν; Πόσο ασφαλείς νιώθουν άραγε στη Δ. Μακεδονία χωρίς παιδιατρική κλινική; Αυτός ο εμπαιγμός πρέπει και θα σταματήσει εδώ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Πλήρη απόσυρση του προσχεδίου και έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση.
• Διάλογο στον οποίο θα συμμετέχουν τα συλλογικά μας όργανα.
• Σεβασμό στα πτυχία μας,
• στην πολυετή προσπάθεια και προσφορά μας με μισθούς πείνας.
• Άμεση πρόσληψη των συναδέλφων που είναι από διορισμό σε
• προσωποπαγείς θέσεις και απροειδοποίητα πέρασε στο πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο.
• Άμεση πρόσληψη των ιατρών προς ειδίκευση σε οργανικές θέσεις όπου τελευταία καθυστερούν εσκεμμένα και προκλητικά.
• Αύξηση των θέσεων ειδικότητας λόγω τρομερών ελλείψεων αφού ο ειδικευόμενος καλύπτει ΤΕΠ, εξωτερικά ιατρεία,
• κλινικές–τμήματα χωρίς να λαμβάνει ρεπό λόγω υποστελέχωσης.
Ελπίζουμε σε μια σχέση συνεργασίας και ελπίζουμε σε δραστικά μέτρα ώστε να αντιδράσουμε συνολικά και αποτελεσματικά.
ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ

Σας ευχαριστούμε,
Κίνημα Νέων Ιατρών
(ΚΙ.Ν.Ι)

3 Μαΐ 2011

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ… ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ!




• Οι εξελίξεις γύρω μας τρέχουν: Νέο προσχέδιο νόμου για την εκπαίδευση, συγχωνεύσεις νοσοκομείων, αλλαγή τρόπου εφημέρευσης, δημιουργία επιμελητηρίου Υγείας

• Ξαφνικά και απροειδοποίητα μέσα στις πασχαλινές διακοπές εξαπολύθηκε μία άνευ προηγουμένου μεταρρυθμιστική καταιγίδα κατά της ιατρικής κοινότητας χωρίς καμία υποψία έστω διαλόγου. Αποφασίζουν για εμάς και τους ασθενείς μας χωρίς εμάς οι «σοφοί» των δοτών επιτροπών του κου Λοβέρδου!

• Το κριτήριο με το οποίο εξαγγέλθηκαν οι αλλαγές αυτές: μόνο η λογιστική μείωση των δαπανών, χωρίς καμία έγνοια για την ποιότητα της φροντίδας που παρέχεται στον πάσχοντα συμπολίτη. Έφτασαν μέχρι του σημείου να προτείνουν στις ιατρικές σχολές να αναλάβουν την εκπαίδευση στην ειδικότητα με απώτερο στόχο να μετονομάσουν τους ειδικευόμενους σε εκπαιδευόμενους και να τους κόψουν το μισθό ως αν να είναι φοιτητές που κάνουν άμισθη πρακτική. Ποιος μετά θα εφημερεύσει;

• Στο βωμό του μνημονίου αναγγέλλουν νέο τρόπο εφημέρευσης με δημιουργία «ρυθμιστικών» κέντρων υποδοχής επειγόντων και μετά διασπορά τους στα υπόλοιπα νοσοκομεία (επιστροφή στην Ελλάδα του 1950!) Το προσωπικό των νοσοκομείων θα γυρίζει από νοσοκομείο σε νοσοκομείο ως περιοδεύων θίασος για να καλύψει τις ανάγκες εφημέρευσης, ενώ σε πολλά νοσοκομεία χρωστάνε εφημερίες μηνών.

• Στην εκπαίδευση το μόνο σαφές είναι ότι θέλουν εξετάσεις στην αρχή και το τέλος της ειδικότητας, αλλά στις προτάσεις τους η αμφίδρομη αξιολόγηση εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων, αλλά και ο επανασχεδιασμός του περιεχομένου της εκπαίδευσης στην ειδικότητα είναι υποσημειώσεις. Η ποιότητα της εκπαίδευσης είναι άμεσα συνυφασμένη με την ποιότητα της περίθαλψης και την ικανοποίηση του ασθενή!

• Στο τέλος φταίνε οι γιατροί που επισημαίνουν τις ελλείψεις στα νοσοκομεία και διώκονται, ενώ οι επιθεωρητές θα έχουν το ακαταδίωκτο!

• Ήρθε η ώρα να ακουστεί η φωνή σου, να διεκδικήσουμε το μέλλον και την επιβίωση του ΕΣΥ, να σταματήσουμε τον εξευτελισμό της Δημόσιας και δωρεάν Υγείας. Δεν υπάρχει περιθώριο για ιδιώτευση και αυτό-παραίτηση! Η εμπειρία του Φλεβάρη με τις κινητοποιήσεις των γιατρών είναι ο οδηγός μας! Θα παρασύρουμε και τις κομματικές – παραταξιακές ηγεσίες των συνδικαλιστικών μας οργάνων, θα τους ξυπνήσουμε από το λήθαργο!

• Το ΚΙΝΗΜΑ ΝΕΩΝ ΙΑΤΡΩΝ (ΚΙΝΙ) είναι μία υπερκομματική προσπάθεια που αποσκοπεί στην υπέρβαση του τέλματος του ιατρικού κόσμου, χωρίς ηγέτες και γκουρού, με συμμετοχή νέων ανθρώπων χωρίς κομματικές δεσμεύσεις και ομηρίες.

• Δεν σκοπεύουμε ούτε ψηφοδέλτια να καταρτίσουμε ούτε να παραγοντίσουμε. Καλούμε όλους να πλαισιώσουν την προσπάθεια.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

• Άμεση διενέργεια ΓΣ των γιατρών και ιδίως των ειδικευόμενων και επικουρικών σε κάθε νοσοκομείο για ενημέρωση για τις εξελίξεις.

• Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των συλλογικών οργάνων μας (ΟΕΝΓΕ, ΕΙΝΑΠ, ΙΣΑ, ΙΣΠ) και εντατικοποίησή τους

• Συμμετοχή στις ανοικτές διαδικασίες του ΚΙΝΙ, αλλά και στην αλληλο-ενημέρωση μέσω του blog μας



ΚΙΝΗΜΑ ΝΕΩΝ ΙΑΤΡΩΝ (ΚΙΝΙ)



BLOG: http://medkinima.blogspot.com/

e-mail: medkinima@gmail.com