(Πρώην ψυχιατρείο Χανίων, Κρήτη)
Τέλη Αυγούστου κι ενώ πολλοί βρίσκονται σε διακοπές, οι χαρτογιακάδες του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (!) εργάζονται σκληρά… και, για του λόγου το αληθές, ανακοινώνουν την καλά μελετημένη απόφασή τους για μείωση κατά 50% του προϋπολογισθέντος για το 2011 ποσού που προοριζόταν για τις δομές ψυχικής υγείας του Προγράμματος Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης «Ψυχαργώς». Το άλλο 50% έχει ήδη δοθεί, και σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι σε αυτές τις δομές είναι εδώ κι αρκετούς μήνες απλήρωτοι.
Η απόφαση αυτή αφορά 210 δομές ψυχικής υγείας και αποασυλοποίησης (οικοτροφεία, ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα, κέντρα ημέρας κ.ά.), 3.050 εργαζομένους, 1.500 ψυχικά πάσχοντες που ζουν σε αυτές και ακόμα περισσότερους (περίπου 35.000) που λαμβάνουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
Οι επιπτώσεις δεν αργούν να φανούν ή να προβλεφθούν: απολύσεις και υπαγωγή στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας προσωπικού, συγχωνεύσεις και κλείσιμο δομών, επιστροφή των ψυχικά πασχόντων σε ψυχιατρικές δομές όπως το ΨΝΑ Δαφνί (για περισσότερες πληροφορίες βλ. εδώ), φημολογίες για επαναλειτουργία της αποθήκης ψυχών της Λέρου!
Πράγματι, εδώ και κάποιες μέρες, άνθρωποι που έχουν φύγει εδώ και 20 χρόνια από ψυχιατρεία-αποθήκες, όπως η ψυχοαποικία της Λέρου, και οι οποίοι έκτοτε ζουν σε οικοτροφεία, ξενώνες και προστατευμένα διαμερίσματα στο πλαίσιο της τοπικής κοινότητας, εξαναγκάζονται να γυρίσουν από εκεί ακριβώς που ξεκίνησαν το δύσκολο ταξίδι τους: το ψυχιατρικό άσυλο.
Με τον ίδιο ακριβώς στυγνό κυνισμό που η χουντική κυβέρνηση και τα βουλευτικά δεκανίκια της κατάργησαν το πανεπιστημιακό άσυλο, στην Ελλάδα του 2011 προωθείται το άσυλο για τους ψυχικά πάσχοντες.
Η οικονομικοπολιτική των εξουσιαστών μετατρέπεται έτσι σε βιοπολιτική και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο: αυτό μιας θανατοπολιτικής. Διακρίνοντας, επί τη βάση της καπιταλιστικής λογικής τής μεγαλύτερης δυνατής μείωσης του κόστους, τη ζωή που αξίζει από τη ζωή που δεν αξίζει, καταδικάζουν χιλιάδες ψυχικά πάσχοντες στη μη ζωή. Και αυτό είτε μέσα από τον εγκλεισμό τους στο άσυλο υπό καθεστώς 24ωρης καταστολής (τόσο φαρμακευτικής, όσο και πρακτικής: π.χ. δέσιμο των «δύσκολων» ασθενών στα κρεβάτια τους με ιμάντες) είτε μέσα από την επιστροφή στην οικογένειά τους, και άρα την πιθανή καταδίκη τους στον κοινωνικό αποκλεισμό και την κοινωνική απομόνωση, ή και μέσα από το «άδειασμά» τους στο δρόμο, και άρα την καταδίκη τους σε θάνατο.
Θέλουν να μας πετάξουν στο δρόμο; Θα μας βρουν στο δρόμο!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΠΟΙΗΣΗ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ «ΛΕΡΟ»!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΙ ΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ «ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ»
Λέρος, η ελευθερία είναι θεραπευτική (2003, με αγγλικούς υπότιτλους)
Ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε απ’ τον Αντρέα Λουκάκο. Περιέχει ορισμένες συγκλονιστικές εικόνες για την κατάσταση στο ψυχιατρείο της Λέρου μέχρι και πριν από 20 χρόνια – την οποία θα ξαναδούμε σύντομα αν εξακολουθήσει αυτός ο εμπαιγμός στο χώρο της ψυχικής υγείας, και όχι μόνο.
48ωρη απεργία στους φορείς ψυχοκοινωνικής φροντίδας στις 22 και 23 Σεπτέμβρη 2011
Το κάλεσμα του Συντονιστικού εργαζομένων στην Υγεία και την Ψυχοκοινωνική Φροντίδα (syntonistiko03sep@gmail.com) εδώ
Διαβάστε επίσης: Οι ζοφερές επιπτώσεις των μέτρων ΕΕ/ΔΝΤ στην ψυχική υγεία και η ψυχολογία της αντίστασης
http://gr.contrainfo.espiv.net/2011/09/20/ellada-stelnoun-tous-psychika-pasxontes-pisw-sta-psychiatreia
